"و موزعین بالجور لا یعدلون به، جفاة عن الکتاب، نکب عن الطریق"
( و برانگیخته شدگان به ستم که از آن برنمی گردند، از کتاب خدا دورند، و از راه روی گردان هستند.)
"موزعین" به معنای برانگیخته شدگان میباشد. "جفاة" نیز جمع "جافی" به معنای دور است؛ "تجافی" که در نماز میگویند یعنی جدا و دور شدن نمازگزار از زمین؛ "جفا عنه" در حقیقت به معنای "أعرض عنه" است، یعنی از او دوری و اعراض کرد.
"نکب" جمع "ناکب" به معنای منحرف از حق است. البته در بعضی از نسخه ها "نکب" بدون تشدید آمده ولی باید تشدید داشته باشد؛ زیرا "نکب" مانند "طلب" جمع "طالب" است. و جمع های فاعل بر وزنهای "طلبة" و "طلا ب" و "طلب" میآید.
حضرت به اصحاب خود میفرماید: خود را آماده حرکت به سوی گروهی کنید که بر اثر حیرت و سرگردانی، از حق اعراض کردند و حق را مشاهده نمی کنند؛ و به وسیله ستم معاویه علیه حقیقت برانگیخته شده اند و از ظلم و ستم به سوی حق و عدالت رو نمی آورند. کسانی که از کتاب خدا دور هستند و به سراغ قرآن نمی روند و از راه منحرف شده اند؛ خود را آماده جنگ با چنین گروهی کنید.
یاران غیر قابل اطمینان امام (ع)
"ما أنتم بوثیقة یعلق بها، و لا زوافر عز یعتصم الیها"
( شما نه همراهان متعهدی هستید که بدان آویخته شود، و نه یاران چیرگی که به آنها چنگ زده شود.)
"وثیقة" به معنای پیمان است و نیز آنچه به وسیله آن پیمان استحکام مییابد. "زوافر" جمع "زافرة" به خویشان و عشیره گفته میشود، البته به لحاظ این که از انسان دفاع میکنند؛ زیرا "زفر عنه" به معنای "دفع عنه" میآید. "عزت" نیز به معنای غلبه و