آیت‌الله منتظری

"کرث" به معنای مشقت و سختی است که بر انسان تحمیل شود، و به غم و غصه شدید نیز "کرث" گفته می‎شود.

نکته دیگر این که افعل التفضیل باید به "من" یا به "اضافه" یا به "لام" تمام گردد، در این عبارت به "من" (من الباطل) تمام شده است.

لحن حضرت در این بخش از خطبه با بخش قبل متفاوت است، و با بیرون آمدن از بحث حکمیت در حقیقت می‎خواهد اصحاب خود را نصیحت کرده پند و اندرز دهد. به این دلیل می‎فرماید: برترین مردم نزد خدا کسی است که عمل به حق نزد او محبوبتر باشد از عمل به باطل، گر چه عمل به حق باعث شود که نقص و عیب و سختی بر او وارد گردد. به عنوان مثال اگر بخواهد بر اساس حق عمل کند و سخن بگوید، باید زندان برود و یا پول خرج نماید و یا توبیخ شود؛ و اگر به باطل عمل کند، ممکن است سودی به انسان برسد و یا ثروت و مقام او را زیاد کند؛ ولی او سختی های عمل به حق را می‎پذیرد و به جان می‎خرد و از عمل به باطل چشم پوشی می‎نماید گرچه برایش ضرر داشته باشد و از مزایایی محروم شود و یا گرفتاریهای دیگری پیدا کند.

"ان أفضل الناس عند الله من کان العمل بالحق أحب الیه": همانا فاضل ترین مردم نزد خدا کسی است که عمل به حق پیش او محبوبتر باشد "و ان نقصه و کرثه": گرچه این عمل به حق نقصی بر او وارد کند و زحمت و مشقتی بر او تحمیل نماید "من الباطل": از عمل به باطل "و ان جر الیه فائدة و زاده": گرچه عمل به باطل فایده ای برای او بیاورد و مال یا شخصیت او را افزایش دهد.