صفحه ۵۶۰

"کتائب" جمع "کتیبة" یک دسته از لشکر است که در اصطلاح امروزی به آن گردان می‎گویند. "حلائب" جمع "حلبة" است که به یک دسته خاصی گفته می‎شود که به عنوان کمک می‎آیند؛ بنابراین "حلائب" یعنی دسته ها یا نیروهای کمکی؛ به همین جهت "حالب" به معنای ناصر یا یاری کننده هم آمده است. البته "حلبة" به معنای دویدن اسب ها هم آمده است که در این صورت منظور از "حلائب" نیروها و دسته های سواره است.

در هر صورت می‎فرماید: دشمن باید به وسیله گروهها و دسته هایی که به دنبال خود نیروهای کمکی سواره دارند رجم شوند. در رجم و سنگسار کردن، سنگ ها پی درپی فرود می‎آیند تا آن فرد که سنگسار می‎شود زیر سنگ ها پنهان و نابود شود. این است که حضرت در اینجا تعبیر به "رجم" می‎فرمایند. یعنی آن چنان گروهها و دسته های سواره باید بر دشمن هجوم آورند که در حقیقت گویا دشمن سنگسار می‎شود.

گسترش جنگ به مناطق دشمن

"و حتی یجر ببلا دهم الخمیس یتلوه الخمیس"

( و تا این که لشکری که به دنبال آن لشکری دیگر می‎آید به شهرهای آنان کشیده شود.)

"خمیس" در اینجا به معنای لشکر است. به اعتبار این که لشکر از پنج بخش تشکیل می‎شود به آن "خمیس" می‎گویند. این پنج قسمت که یک لشکر از آنها تشکیل می‎شود عبارتند از:

1 - مقدمة الجیش؛ گروهی تقریبا زبده و کارآمد هستند که پیشاپیش لشکر حرکت می‎کنند.

2 - میمنه؛ گروهی که در طرف راست لشکر قرار دارند.

ناوبری کتاب