آیت‌الله منتظری

"و حتی یرموا بالمناسر تتبعها المناسر"

( و تا این که به وسیله سواران پیشتازی که پیشتازانی دیگر آنان را دنبال می‎نمایند دفع شوند.)

"مناسر" جمع "منسر" یا "منسر" است و هر دو صحیح اند. و در هر صورت به طلیعه و پیشرو لشکر گفته می‎شود که گروهی متشکل از چهل تا پنجاه سواره نظام می‎باشند. در جنگ ها گاهی پیش می‎آید که می‎خواهند لشکر اصلی را درگیر نکنند و تنها با گروهی از دشمن در نقطه ای برخورد نمایند، این است که گروهی سواره نظام را سراغ آنها فرستاده و مأمور می‎کنند که با دشمن در یک منطقه درگیر شوند.

با توجه به این که معاویه بسیار شیطان صفت بود و برای جذب و فریب طرفداران خود تبلیغات زیادی می‎کرد، از طرف دیگر قتل عثمان را بهانه قرار داده و برای مردم شام و طرفداران خود این طور منعکس می‎کرد که اصحاب و یاران علی (ع) قاتلان عثمان هستند، به دلیل همین تبلیغات و فریب کاریها بود که طرفداران او با جدیت از شخصیت و برنامه های معاویه دفاع می‎کردند، و طوری نبودند که فورا میدان و یا صحنه را خالی کنند.

حضرت با توجه به مقاومت طرفداران معاویه و این که آنها زود میدان جنگ را رها نمی کنند، می‎فرماید: اگر بخواهیم دشمن را شکست دهیم باید این شرایط را برای آنان به وجود آوریم که فوج ها و دسته هایی را به دنبال یکدیگر به جان لشکر آنان بیندازیم که با فشارهای بی وقفه موجبات شکست آنان را فراهم آوریم. به تعبیر دیگر طوری باید با آنان جنگ کرد که فرصت نیابند تجدید قوا کرده و حتی استراحت کنند، بلکه باید یک گروه با آنان درگیر شده و پس از آن گروه دیگری درگیر شود.

"و یرجموا بالکتائب تقفوها الحلا ئب"

( و توسط دسته هایی از لشکر که در پشت سر آنها نیروهای کمکی سواره می‎آید سنگسار شوند.)