آیت‌الله منتظری

بخش هایی از آنها را گزینش کرده و به دنبال هم آورده است. علاوه بر آن گاهی نسخه ها هم با یکدیگر تفاوت دارند. به عنوان مثال در نهج البلاغه آمده است: "أجزأ امرؤ قرنه"، در حالی که در کافی چنین نقل شده است: "رحم الله امراء واسی أخاه بنفسه و لم یکل قرنه الی أخیه".

در هر صورت همان طور که بارها گفته شد اساس کار مرحوم سید رضی بر این بوده است که قسمت هایی از فرمایشات علی (ع) را گردآوری نماید که از نظر فصاحت و بلاغت ویژگی و جاذبه داشته است. به همین جهت گاهی به نظر می‎رسد که همه عبارات یک خطبه کاملا در نهج البلاغه آمده است در صورتی که اگر به کتابهای تاریخی و روایی دیگر مراجعه شود می‎بینیم قسمت هایی از آن حذف شده است. از جمله همین خطبه، که اگر به کافی مراجعه کنیم مشاهده خواهیم نمود که آنچه در نهج البلاغه آمده تنها بخشی از فرمایشات علی (ع) است. در هر صورت آنچه را که در درس گذشته شرح دادیم تنها یک بخش از فرمایشات حضرت بود که در کافی آمده است، و امروز به شرح بخش دوم می‎پردازیم، که البته در نهج البلاغه عبارات به دنبال هم آمده است.

مقابله با هماورد و یاری همرزمان

"أجزأ امرؤ قرنه، و آسی أخاه بنفسه، و لم یکل قرنه الی أخیه فیجتمع علیه قرنه و قرن أخیه"

( هر فردی هماورد خود را کفایت کند، و برادرش را به واسطه خود کمک نماید، و هماورد خود را به برادرش واگذار نکند تا هماورد او و هماورد برادرش علیه برادرش اجتماع نمایند.)

"آسی" باب مفاعله از "أسا، یاسو" به معنای کمک کردن و یاری کردن، و "قرن" به معنای هماورد و حریف و همتاست که در جنگ ها در برابر یکدیگر قرار می‎گیرند.