آیت‌الله منتظری

"خطبه 124 - قسمت دوم"

"أجزأ امرؤ قرنه، و آسی أخاه بنفسه، و لم یکل قرنه الی أخیه فیجتمع علیه قرنه و قرن أخیه. و ایم الله لئن فررتم من سیف العاجلة لا تسلموا [ لاتسلمون ] من سیف الاخرة ، و أنتم لهامیم العرب والسنام الاعظم. ان فی الفرار موجدة الله، و الذل اللا زم، والعار الباقی؛ و ان الفار لغیر مزید فی عمره، و لا محجوز بینه و بین یومه. الرائح الی الله کالظمآن یرد الماء، الجنة تحت أطراف العوالی؛ الیوم تبلی الاخبار [ الاخیار]. والله لا نا أشوق الی لقائهم منهم الی دیارهم. أللهم فان ردوا الحق فافضض جماعتهم، و شتت کلمتهم، و أبسلهم بخطایاهم."

توضیحی مختصر درباره خطبه

شرح این خطبه را در درس گذشته شروع کرده و در این درس آن را ادامه می‎دهیم. این خطبه همان گونه که در ابتدای خطبه بیان کردیم در کتابهای مختلفی ذکر شده، از جمله کافی آن را نقل می‎کند.کافی، ج 5، ص 39، کتاب الجهاد، حدیث 4. البته در کافی پیش از آن چند حدیث دیگر نقل شده است تا به حدیثی می‎رسد که در ابتدای آن آمده است: "و فی حدیث مالک بن أعین"، و به دنبال آن در بخش های مختلفی که نقل می‎کند می‎گوید: "و قال و قال". و این می‎رساند که یک خطبه به هم پیوسته نیست چنان که در نهج البلاغه آمده است، بلکه خطبه هایی است که در مقاطع مختلف جنگ صفین ایراد شده است و سید رضی