آیت‌الله منتظری

با توجه به اهمیت برافراشته ماندن پرچم در جنگ، حضرت هم به آن سفارش می‎کند که پرچم را تنها به دست انسانهای شجاع و باغیرت بدهند که هم ترس نداشته باشند و فرار نکنند و هم پرچم را مانند دین و ناموس خود مهم به شمار آورده با همه توان و قدرت آن را حفظ نمایند.

"فان الصابرین علی نزول الحقائق هم الذین یحفون برایاتهم، و یکتنفونها حفافیها و ورأها و أمامها"

( پس همانا کسانی که بر فرود آمدن سختی ها شکیبا هستند همان کسانی هستند که پرچم های خود را احاطه می‎نمایند، و گرد آن در دو طرف و عقب و جلوی آن در می‎آیند.)

گفته شده است "حقائق" در اینجا جمع "حقیقة" نیست بلکه جمع "حاقة" است.در این که "حقائق" جمع "حاقة" باشد محل نظر و تأمل است. در فرهنگ های لغت این جمع برای "حاقة" ثبت نشده است؛ و در منهاج البراعة خوئی آمده است: "حقائق" جمع "حقیقة" است، یعنی آنچه که سزاوار است انسان از آن حمایت و دفاع کند. و ابن أبی الحدید و به پیروی او دیگر شارحان آن را جمع "حاقة" دانسته اند که محل نظر است. منهاج البراعة، ج 8، ص 158. در آیه شریفه قرآن آمده: (ألحاقة ‏ ما الحاقة ) سوره الحاقة (69)، آیات 1 و 2. که به معنای حوادث و سختی های روز قیامت می‎باشد. "اکتناف" نیز به معنای گرد چیزی در آمدن است. "حفاف" به معنای جانب، سمت و سو، و "حفافیها" دو طرف (راست و چپ) پرچم است.

انسانهای شجاع معمولا بردبارند، و از مصیبت ها و سختی هایی که پیش می‎آید ترسی ندارند. این است که حضرت می‎فرماید: افراد بردبار و صابر هنگام نزول سختی ها و بلاها، پرچم های خود را در جنگ احاطه می‎کنند و دور پرچم و همچنین عقب و جلوی آن را خالی نمی کنند. و به تعبیر دیگر هر چهار طرف پرچم را احاطه کرده و از آن محافظت می‎کنند.