جنگ هایی که آن حضرت فرماندهی میکرد طرح و برنامه هایی وجود داشت که گاه شگفت انگیز بود. او به خوبی میدانست که چه کسانی را در مقدمه لشکر و چه کسانی را مثلا در سمت راست و چپ قرار دهد.
در گذشته به لشکر به لحاظ این که از پنج قسمت تشکیل میشد "خمیس" گفته میشد. یک قسمت "مقدمه لشکر" نام داشت، که عبارت بودند از افرادی که جلوتر میرفتند و اوضاع منطقه جنگ را بررسی میکردند. امروزه به آنها "گروه اطلاعات و عملیات" میگویند. قسمت دوم "قلب لشکر" بود که معمولا فرمانده کل و فرماندهان مهم لشکر و نیز پرچم اصلی و مهم ترین پرچم لشکر در آن قرار میگرفتند. قسمت سوم لشکر "میمنه" یعنی کسانی بودند که طرف راست لشکر قرار داشتند، و قسمت چهارم "میسره" یعنی کسانی بودند که طرف چپ لشکر قرار داشتند؛ آخرین قسمت هم افرادی بودند که در "عقب لشکر" و به دنبال آن حرکت میکردند. اینان مسئولیت جمع آوری جنازه ها و مجروحین یا راهنمایی کسانی را که از لشکر عقب مانده و یا راه را گم کرده بودند بر عهده داشتند.
به هر حال با این که پیامبراکرم (ص) در هیچ دانشگاهی درس نخوانده بود و سابقه کار نظامی هم نداشت، ولی طرح و برنامه ریزیهای دقیق و حساب شده ای در جنگ های خود داشت، که انسان وقتی تاریخ جنگ های آن حضرت را مطالعه میکند شگفت زده میشود. این یکی از ویژگی ها و امتیازات مهم پیامبراکرم (ص) است. جنگ های امیرالمؤمنین (ع) نیز دقیق و شگفت انگیز بود و همه آنها با برنامه و طرحهای حساب شده عملی میشد. دستورات نظامی پیامبر و همچنین امیرالمؤمنین میتوانند در جنگ ها سرمشق قرار گرفته و به کار گرفته شوند. بعضی از دستورات و راهنمایی های نظامی در این خطبه بیان شده است. و حضرت علی (ع) چگونگی تاکتیک نظامی و رزم در جنگ را برای اصحاب و سپاه خود بیان میفرماید.