آیت‌الله منتظری

"خطبه 124 - قسمت اول"

و من کلام له علیه السلام فی حث أصحابه علی القتال: "فقدموا الدارع، و أخروا الحاسر؛ و عضوا علی الاضراس، فانه أنبی للسیوف عن الهام. والتووا فی أطراف الرماح ، فانه أمور للا سنة . و غضوا الابصار، فانه أربط للجاش، و أسکن للقلوب. و أمیتوا الاصوات، فانه أطرد للفشل. و رایتکم فلا تمیلوها، و لا تخلوها، و لا تجعلوها الا بأیدی شجعانکم والمانعین الذمار منکم؛ فان الصابرین علی نزول الحقائق هم الذین یحفون برایاتهم، و یکتنفونها حفافیها و ورأها و أمامها؛ لا یتأخرون عنها فیسلموها، و لا یتقدمون علیها فیفردوها."

مدارک خطبه

این خطبه را حضرت در جنگ صفین ایراد کرده اند و در بیشتر کتابهای تاریخی نقل شده است، مانند: "وقعة صفین" که قدیمی ترین سند خطبه است،وقعة صفین، ص 235 و 392 و 520. و تاریخ طبری،تاریخ طبری، ج 5، ص 16 و 45. و الفتوح ابن اعثم کوفی،الفتوح، ج 3، ص 49. و ارشاد شیخ مفید،الارشاد، ج 1، ص 265 تا 267. و همچنین در کتاب کافی در کتاب الجهاد آن،کافی، ج 5، کتاب الجهاد، ص 39 و 40. قسمت اعظم خطبه با تفاوتهایی آمده است.

با دقت و بررسی مدارک خطبه به نظر می‎رسد که این خطبه ترکیبی از چند سخن امام باشد که آن را در مقاطع مختلف جنگ صفین بیان کرده اند و سید رضی آنها را