"منه"
( بخش دیگری از کلام امام (ع"
به نظر میرسد که این بخش از سخنان امام مربوط به این خطبه نباشد، چرا که با فرازهای پیشین همخوانی ندارد. همچنین در نسخه خطی نهج البلاغه و نیز در شرح ابن أبی الحدید و ابن میثم، جدا از این خطبه و به صورت مستقل آمده است.شرح ابن أبی الحدید، ج 7، ص 304، خطبه شماره 123؛ شرح ابن میثم بحرانی، ج 3، ص 121، خطبه شماره 121. علاوه بر اینها در منابع قدیمی تری مثل الغارات ثقفی الغارات، ج 2، ص 512. و ارشاد شیخ مفیدارشاد، ج 1، ص 274. این سخنان در ضمن خطبه ای دیگر آمده که مربوط است به سالهای آخر حکومت امیرالمؤمنین (ع)، که در آن از سستی و ضعف مردم کوفه ابراز ناراحتی و گلایه میکنند و به آنها درباره آینده بدی که ناشی از رفتار آنهاست هشدار میدهند.
توبیخ و سرزنش اصحاب
"و کأنی أنظر الیکم تکشون کشیش الضباب، لا تاخذون حقا و لا تمنعون ضیما"
( و گویا من شما را میبینم که مانند خش خش سوسمارها هنگام ازدحام با هم خش خش میکنید، نه حقی را میگیرید و نه ظلمی را جلوگیری مینمایید.) "ضباب" جمع "ضبة" به معنای سوسمار، و "کشیش" به معنای خش خش است. سوسمارها، مارها، موشها و حتی انسانها به هنگام فرار دسته جمعی بدن یا پوست های آنها به همدیگر برخورد میکند و ایجاد سروصدا مینماید. این صدای برخورد پوست سوسمارها و بعضی حیوانات دیگر به صورت خش خش است که به آن "کشیش" گفته میشود. البته در این فرارهای گروهی به لحاظ این که با نظم فرار