"هیچ شکست خورده ای را هرگز ندیدم که فرزندان و اهل بیت و اصحاب او به شهادت رسیده باشند و دل محکم تر از امام حسین (ع) باشد." حضرت در آن شرایط از همه محکم تر و با اطمینان بیشتری بود و قلبش به حق و حقیقت بسته شده بود. آیه شریفه میفرماید: (یا أیتها النفس المطمئنة ارجعی الی ربک راضیة مرضیة ) سوره فجر (89)، آیات 27 و 28. "ای نفس اطمینان یافته به سوی پروردگارت باز گرد در حالی که تو از او خشنودی و او از تو خشنود است."
در روایتی آمده است که این آیات شریفه در شأن حضرت امام حسین (ع) است؛تفسیر قمی، ج 2، ص 422. به این معنا که از مصادیق بارز آن امام حسین (ع) میباشند. خلاصه از کسی که دلی محکم و روحیه ای قوی دارد تعبیر به "أربط جأشا" میکنند.
در هر صورت معلوم است که این عبارت نمی تواند ابتدای خطبه باشد. بنابراین نتیجه میگیریم که خطبه تقطیع شده است، و مرحوم سید رضی تنها بخشی از خطبه را که از نظر فصاحت و بلاغت زیباتر بوده نقل کرده است.
انسانها در صحنه های مختلف زندگی و مخصوصا در جنگ، با یکدیگر تفاوت دارند و دارای روحیات مختلف میباشند. ممکن است کسی در صحنه جنگ شجاعت داشته باشد و در شرایط سخت به خود اجازه فرار نداده و از خود مقاومت و جدیت نشان دهد. در مقابل کسانی هستند که سستی نشان میدهند و در برابر دشمن مقاوم و پایدار نمی باشند. وقتی دشمن ضعف و سستی آنان را مشاهده میکند قدرت گرفته و بر فشار و جسارت خود میافزاید و عناصر ناپایدار را به قتل میرساند، و این کشته شدنها باعث ضعف در همه سپاه میشود و نتیجه اش پیروزی طرف مقابل است. بنابراین حضرت میفرمایند: در میدان جنگ و کشاکش کارزار اگر یکی از شما شجاعت دارد و مشاهده کرد که یکی از یاران او ترسیده و احساس ضعف و سستی