"نزداد" از باب افتعال و "ازداد" میباشد که در اصل "ازتید" بوده است، تاء قلب به دال شد و یاء هم قلب به الف. "مضی" نیز در اصل "مضوی" بوده است که واو آن قلب به یاء و در یاء ادغام شده است. "مضض" به معنای سوختن به درد مصیبت است. و "جراح" جمع "جراحة" است.
حضرت میفرماید: جنگ های زمان پیامبراکرم (ص) با همه سختی ها و مشقت هایش و با این که برادر مقابل برادر یا پسر در برابر پدر میجنگید، چیزی جز ایمان بر ما نمی افزود؛ به تعبیر دیگر این مصیبت ها و سختی ها تنها موجب افزایش ایمان میشد. همچنین جانب حق را میگرفتیم و تسلیم امر خدا بودیم و بر تلخی و درد جراحت ها و زخم های خود صبر و پایداری میکردیم. پس چنین نیست که ما از جنگ ترسیده و زیر بار حکمیت رفته باشیم.
والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته