آیت‌الله منتظری

بگومگوهای جنگ صفین را برای کسانی که خود در آن جنگ بوده اند یادآوری می‎کند.

"و لا تلتفتوا الی ناعق نعق، ان أجیب أضل و ان ترک ذل"

( و به بانگ زننده ای که بانگ می‎زند توجه نکنید، که اگر اجابت شود گمراه گرداند و اگر رها شود خوار گردد.)

در بعضی نسخه ها "ضل" آمده که به معنای گمراه شدن می‎باشد. در بیشتر نسخه ها "أضل" آمده که به معنای گمراه کردن است. "نعق" به صدای غار غار کلاغ گفته می‎شود؛ و به معنای داد زدن و جار زدن هم آمده است.

در هر صورت حضرت می‎فرماید: من در جنگ صفین و آنگاه که قرآنها را سر نیزه کردند به شما گفتم و هشدار دادم که به صدای همانند کلاغ توجه نکنید، زیرا قبول دعوت و پاسخ گفتن به چنین کسانی گمراهی است، ولی اگر اعتنایی به آنان ننمایید خوار و ذلیل خواهند شد.

حضرت گفتار معاویه و پیشنهاد او را به صدای غار غار کلاغ تشبیه کرده است. آیه شریفه قرآن هم نسبت به افراد گمراه و گناهکار می‎فرماید: (ان هم الا کالا نعام بل هم أضل سبیلا) سوره فرقان (25)، آیه 44. "آنان جز همانند چارپایان نیستند بلکه ایشان گمراهترند."

"و قد کانت هذه الفعلة ، و قد رأیتکم أعطیتموها"

( و تحقیقا این یک کاری است که انجام شد، و حال این که دیدم شما را که آن کار را عطا و بخشش کردید.)

وزن "فعلة" برای مرة (یک بار انجام شدن) است، و وزن "فعلة" برای بیان نوع کار است. اینجا مقصود از "هذه الفعلة" همان حکمیت و پذیرفتن آن می‎باشد که یک بار انجام گرفت.