آیت‌الله منتظری

یادی از مسلمانان صدر اسلام و ویژگی های آنان

"أین القوم الذین دعوا الی الاسلام فقبلوه، و قرءوا القرآن فأحکموه، و هیجوا الی الجهاد فولهوا وله اللقاح الی أولا دها"

( کجایند گروهی که به اسلام فرا خوانده شدند پس آن را پذیرفتند، و قرآن را خواندند پس آن را استوار نمودند، و به جهاد برانگیخته شدند پس عاشق سرگشته شدند مانند عشق و سرگشتگی شتران بچه دار به بچه هایشان.)

حضرت در دنباله شکوه ای که از اصحاب خود دارند در توصیف مسلمانان صدر اسلام می‎فرمایند: کجا هستند آن قومی که وقتی دعوت به اسلام شدند آن را پذیرفتند، و قرآن را خواندند و محکم به کار گرفتند، و به سوی جنگ برانگیخته شدند پس عاشق سرگشته گشتند مانند عشق شترهای بچه دار نسبت به بچه هایشان.

"و سلبوا السیوف أغمادها، و أخذوا بأطراف الارض زحفا زحفا و صفا صفا؛ بعض هلک و بعض نجا"

( و شمشیرها را از غلافهایش ربودند، و اطراف زمین را گروه گروه و صف در صف گرفتند؛ بعضی مردند و بعضی نجات یافتند.)

"أغماد" جمع "غمد" است. "زحف" در لغت به معنای راه رفتن بچه ای است که خوب نمی تواند راه برود و خیزان و آهسته راه می‎رود. لشکر و سپاه هم به هنگام زیاد شدن و حرکت با همدیگر باید مراعات همه جمعیت و ضعفا را بنمایند و تدارکات را ملاحظه کنند، از این رو مجبورند آهسته حرکت کنند، از این نظر به آنها "زحف" گفته اند.

حضرت درباره ویژگی های مسلمانان صدر اسلام می‎فرماید که آنها شیفته و عاشق جهاد و شهادت بودند. در ادامه می‎فرماید: آنان کسانی بودند که شمشیرهای خود را از غلاف ربودند، و با وجود اندک بودن اطراف زمین را گرفتند و آن را خیزان خیزان و