میشکند. خلاصه شما به جای این که درمان من باشید درد من هستید. شما که در حقیقت میبایست نیروی من باشید، به گونه ای با دشمن هماهنگید و من به وسیله شما میخواستم با دشمن جنگ کنم ولی شما متمایل به دشمن هستید.
"أرید أن أداوی بکم": میخواهم به وسیله شما دردها را دوا کنم "و أنتم دائی": و حال آن که شما درد من هستید. یعنی شما خودتان نیروی من نبودید بلکه هماهنگ با دشمن من بودید. نیروی هماهنگ با دشمن، درد است و دوا نمی باشد. "کناقش الشوکة بالشوکة": مانند کسی که بخواهد تیغ را با تیغ بیرون آورد "و هو یعلم أن ضلعها معها": با این که او میداند تمایل تیغ با تیغ است.
خستگی علی (ع) از درد بی درمان اصحاب خود
"أللهم قد ملت أطبأ هذا الدأ الدوی، و کلت النزعة بأشطان الرکی"
( خدایا ! طبیبان این درد بسیار شدید ملول گشته اند، و آبکش ها با طنابهای بلند چاهها درمانده شده اند.)
"دوی" به معنای خیلی شدید است. "نزعة" نیز مانند "طلبة" جمع "طالب" جمع "نازع" به معنای کشنده است. "أشطان" جمع "شطن" به معنای طناب بلند است. "رکی" صفت مشبهه از "رکا، یرکو" است،البته "رکی" را جمع "رکیة" نیز دانسته اند؛ ر.ک : لسان العرب، ج 14، ص 334؛ العین، ج 5، ص 402. "رکا الارض رکوا" یعنی زمین را کند و یا حفر کرد؛ "رکی" و "رکیة" مانند قتیل به معنای مقتول، به معنای جای کنده شده یا همان چاه است.
حضرت در این عبارت با ناراحتی میفرماید: خدایا این که انسان بخواهد با کسانی به جنگ دشمن برود که به کار خود اعتقاد ندارند و مطمئن نیستند و نسبت به امام و
.jpg)
