آیت‌الله منتظری

فاصله میان آرمان ها و واقعیت ها

"أما والله لو أنی حین أمرتکم [ بما أمرتکم ] به، حملتکم علی المکروه الذی یجعل الله فیه خیرا، فان استقمتم هدیتکم، و ان اعوججتم قومتکم، و ان أبیتم تدارکتکم، لکانت الوثقی؛ و لکن بمن ؟ و الی من ؟"

( آگاه باشید به خدا سوگند من آن زمان که شما را فرمان دادم به آنچه به آن فرمانتان دادم، اگر شما را بر ناخوشایندی که خداوند در آن نیکی قرار می‎داد وادار می‎کردم، پس اگر استقامت داشتید شما را راهنمایی کرده، و اگر کج می‎شدید شما را راست می‎نمودم، و اگر امتناع می‎کردید شما را - با کسان دیگری - تدارک می‎کردم، هر آینه استوارتر بود؛ ولی با چه کسی ؟ و به سوی چه کسی ؟)

حضرت می‎فرماید: به خدا قسم هنگامی که به شما امر کردم و گفتم حکمیت را بپذیرید، اگر به جای آن شما را به جنگی که آن را مکروه و ناپسند می‎دانستید - اما خدا در آن خیر و نیکی قرار می‎داد - وادار می‎کردم و شما هم به جنگ ادامه می‎دادید از سه فرض بیرون نبود:

الف - یا این که استقامت و پایداری می‎کردید؛ بنابراین شما را تا مرحله پیروزی و موفقیت راهنمایی می‎کردم.

ب - و یا در مسیر اصلی جنگ اندکی اعوجاج و کژروی پیدا می‎کردید؛ در این صورت شما را به راه راست و مستقیم باز می‎گرداندم.

ج - و یا لج بازی کرده و از ادامه جنگ امتناع می‎کردید و به هیچ وجه زیر بار ادامه جنگ نمی رفتید؛ در این صورت به جای شما از جاهای دیگر نیرو می‎آوردم و جای شما را پر می‎کردم.

خلاصه اگر هر کدام از این کارها را انجام می‎دادم محکم تر بود از این که زیر بار حکمیت رفتم و حرف شما را پذیرفتم.