صفحه ۴۴۶

در بعضی از نسخه های نهج البلاغه به جای "یورثه"، "یورثه" آمده که هر دو صحیح است و تفاوت چندانی ندارند.

این عبارت پند و اندرز دیگری است که حضرت می‎فرماید: اگر در دنیا کارهای خیر انجام دهید که یاد و نام نیکویی از شما به یادگار بماند، بهتر است از این که مال و ثروتی را به ارث بگذارید که وارثها آن را بخورند و نه تنها شما را ستایش و تعریف نکنند بلکه چه بسا مذمت هم بنمایند. به عنوان مثال اگر مسجدی بنا کنید و یا به فقرا و نیازمندان کمک نمایید و فقیر و مستمندی را از در خانه خود نرانید، در جامعه نام نیکویی به یادگار می‎گذارید؛ که این نام خوب برای شما بهتر است از این که سرمایه و ثروت فراوانی را گردآوری کنید و وارث آن را بخورد و مثلا بگوید اگر فلان اقدام را انجام داده بود یا انجام نداده بود مقدار بیشتری ارث برایمان می‎ماند. شما ثروتمندترین مرد دنیا را به عنوان مثال ملاحظه کنید که می‎گویند هر دقیقه ده میلیون دلار به ثروت او افزوده می‎شود. بالاخره پایانش چیست ؟ پایان کارش این است که از دنیا می‎رود و اگر کار خوبی انجام نداده باشد کسی از او تعریف و تمجید هم نمی کند.

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز____مرده آن است که نامش به نکویی نبرند

"خطبه 121 - قسمت اول"

و من کلام له علیه السلام و قد قام الیه رجل من أصحابه فقال: نهیتنا عن الحکومة ثم أمرتنا بها، فلم ندر [ فما ندری ] أی الامرین أرشد؟ فصفق (ع) احدی یدیه علی الاخری ثم قال:

ناوبری کتاب