در بعضی از نسخه های نهج البلاغه به جای "یورثه"، "یورثه" آمده که هر دو صحیح است و تفاوت چندانی ندارند.
این عبارت پند و اندرز دیگری است که حضرت میفرماید: اگر در دنیا کارهای خیر انجام دهید که یاد و نام نیکویی از شما به یادگار بماند، بهتر است از این که مال و ثروتی را به ارث بگذارید که وارثها آن را بخورند و نه تنها شما را ستایش و تعریف نکنند بلکه چه بسا مذمت هم بنمایند. به عنوان مثال اگر مسجدی بنا کنید و یا به فقرا و نیازمندان کمک نمایید و فقیر و مستمندی را از در خانه خود نرانید، در جامعه نام نیکویی به یادگار میگذارید؛ که این نام خوب برای شما بهتر است از این که سرمایه و ثروت فراوانی را گردآوری کنید و وارث آن را بخورد و مثلا بگوید اگر فلان اقدام را انجام داده بود یا انجام نداده بود مقدار بیشتری ارث برایمان میماند. شما ثروتمندترین مرد دنیا را به عنوان مثال ملاحظه کنید که میگویند هر دقیقه ده میلیون دلار به ثروت او افزوده میشود. بالاخره پایانش چیست ؟ پایان کارش این است که از دنیا میرود و اگر کار خوبی انجام نداده باشد کسی از او تعریف و تمجید هم نمی کند.
"خطبه 121 - قسمت اول"
و من کلام له علیه السلام و قد قام الیه رجل من أصحابه فقال: نهیتنا عن الحکومة ثم أمرتنا بها، فلم ندر [ فما ندری ] أی الامرین أرشد؟ فصفق (ع) احدی یدیه علی الاخری ثم قال: