حضرت میفرمایند: درهای حکمت یا حکم الهی نزد ما اهل بیت میباشد.
همان طور که در یک نقل از پیامبر روایت شده است: "أنا دار الحکمة و علی بابها"منهاج البراعة، ج 8، ص 119. "من خانه حکمت هستم و علی (ع) دروازه آن میباشد." البته این اختصاص به علی (ع) ندارد بلکه دیگر ائمه (ع) نیز این گونه اند. در حدیث ثقلین نیز عترت و اهل بیت را به طور کلی در کنار قرآن و کتاب خدا ذکر کرده و میفرماید: "کتاب الله و عترتی أهل بیتی".
"أمر" در اصطلاح کتاب و سنت
حضرت میفرماید: "و ضیاء الامر": و روشنی امر نیز نزد ما اهل بیت میباشد. قبلا عرض کردیم که در اصطلاح کتاب و سنت مقصود از "أمر" مسائل جزئی و موردی نیست بلکه مراد نوعا فرمانروایی و همان رهبری امور کلی اجتماعی و اداره شئون مسلمین است.
به عنوان نمونه حضرت امیر(ع) در خطبه شقشقیه میفرماید: "فلما نهضت بالا مر نکثت طائفة ، و مرقت أخری، و قسط آخرون"سنن ترمذی، ج 5، ص 637، کتاب مناقب علی بن ابی طالب، حدیث 3723. "پس چون بیعت را قبول و به فرمانروایی برخاستم جمعی بیعت مرا شکستند، و گروهی از اطاعت خارج شده و جلو زدند، و بعضی دیگر ظلم و ستم پیشه کردند."
در خطبه دیگری نیز حضرت میفرمایند: "أیها الناس، ان أحق الناس بهذا الامر أقواهم علیه، و أعلمهم بأمر الله فیه"نهج البلاغه، خطبه 3 (معروف به شقشقیه). "ای مردم، همانا سزاوارترین شخص نسبت به فرمانروایی، تواناترین مردم است بر آن و داناترین آنان است نسبت به امر خداوند در آن."