"لا یؤدی عنک الا أنت أو رجل منک"ر.ک : سنن نسائی، ج 5، ص 129. "ای محمد این پیام را از جانب تو ادا نمی کند مگر خودت یا شخصی که از تو باشد." سپس پیامبر(ص) علی (ع) را به دنبال ابوبکر فرستاد تا سوره برائت را از ابوبکر گرفته و خود برای مشرکین بخواند، و آن حضرت وظیفه خود را انجام داد.
بنابراین علی (ع) سخنگو از جانب پیامبر(ص) بود، که این امر بسیار با اهمیت است. این حدیث "لا یؤدی عنی..." را شیعه نقل کرده است و از بیان ابن أبی الحدید معلوم میشود که اهل سنت نیز آن را قبول دارند.
این بیان ابن أبی الحدید مربوط به جمله اول میشد؛ وی در ادامه راجع به جمله دوم مینویسد:
"و اتمام العدات: انجازها. و فیه اشارة الی قوله تعالی: (من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه ) "فتح الباری، ابن حجر، ج 8، ص 241؛ و مرحوم علامه طباطبائی در تفسیر المیزان، ذیل آیات اول سوره برائت، پس از نقل احادیث به طور مبسوط پیرامون آن بحث کرده است. ر.ک : ج 9، ص 161 تا 178. "و تمام کردن وعده ها یعنی انجام دادن وعده ها، و در این کلام حضرت اشاره ای است به قول خدای تعالی که میفرماید: از مؤمنین مردانی هستند که صادقانه وفا کردند به آن عهد و پیمانی که با خدا بسته بودند." عهد کرده اند با خدا که پیرو حق باشند و حق را به دیگران هم برسانند، و به این وعده خود عمل کردند.
سپس میگوید: "و الی قول النبی (ص) فی حقه (ع): قاضی دینی و منجز موعدی": "همچنین این کلام حضرت اشاره است به فرمایش پیامبر(ص) در حق امیرالمؤمنین (ع) که فرمود: علی (ع) پرداخت کننده بدهکاریهای من و به انجام رساننده وعده های من است."
بنابراین اگر پیامبراکرم (ص) به افرادی وعده داده است، آن وعده ها را علی (ع) انجام