"حیاد" از ماده "حید" به معنای کناره گیری است. "رواغ" نیز به معنای بسیار حیله گر میآید.
حضرت میفرماید: متأسفانه شما اهل طعنه زدن هستید و دنبال عیب جویی میباشید و در هنگام کارزار و وقتی که شرایط مبارزه و جنگ سخت و دشوار میگردد کناره گیری میکنید و حیله باز و مکارید.
البته این عبارت در بعضی از نسخه های نهج البلاغه وجود ندارد.تاریخ طبری، ج 3، ص 210 تا 212.
"انه لا غنأ فی کثرة عددکم مع قلة اجتماع قلوبکم"
( همانا سودی نیست در زیاد بودن تعداد شما با اندک بودن اتحاد دلهاتان.)
"غناء" به معنای سود و بی نیازی است، که البته اینجا به معنای سود است.
شما تصور نکنید که چون تعداد شما زیاد است پس نتیجه و سودی دارد. برای این که اگر صد هزار نفر جمعیت باشند ولی دلهایشان با هم پیوند نداشته باشد، ارزش ندارند. در حالی که اگر صد نفر با هم متحد و متفق باشند بسیار ارزش دارند. پس تعداد زیاد شما هنگامی نتیجه دارد و سودمند است که همراه با همدلی و اتحاد و هماهنگی باشد، و اگر دلهای شما با هم و هماهنگ نباشد هیچ فایده ای ندارد.
حضرت میفرماید: به درستی که هیچ سودی در زیاد بودن تعداد شما نیست با اندک بودن اتحاد و اجتماع دلهای شما.
راهنمایی به راه روشن و پیامد پایداری و یا لغزیدن
"لقد حملتکم علی الطریق الواضح التی لا یهلک علیها الا هالک"
( هر آینه من شما را واداشتم بر راه آشکاری که بر آن هلاک نمی گردد مگر آن که خود خواهان هلاکت باشد.)
.jpg)
