"امر خداوند" به دو صورت است: یکی امر تکوینی خداوند میباشد که همان قضا و قدر است و قابل مخالفت نیست؛ و دیگری امر تشریعی اوست که قابل معصیت و مخالفت میباشد. در این فرمایش حضرت مقصود از امر اول امر تکوینی، و مراد از امر دوم امر تشریعی است.
حضرت امیر(ع) میفرماید: و نمی تواند رد کند امر تکوینی تو را کسی که از حکم و قضا و قدر تو ناراحت و عصبانی باشد. آری، ما میتوانیم با اوامر تشریعی خداوند مخالفت کرده و خداوند را معصیت کنیم، ولی چون همه موجودات وابسته به خداوند میباشند نمی توانند با امر تکوینی او مخالفت کنند.
همچنین میفرماید: و از تو بی نیاز نیست هر کس که از فرمان تو سرپیچی کند. به این معنا که حتی آن کسانی که از فرمان تشریعی خداوند فرار میکنند در مخالفت خود با تشریع بی نیاز از قدرت خدادادی نیستند.
ظهور سر و نهان نزد خدا
"کل سر عندک علانیة ، و کل غیب عندک شهادة"
( هر رازی نزد تو آشکار، و هر غیبی پیش تو حاضر است.)
همان طور که در مباحث گذشته عرض کردم همه موجودات از آغاز تا انجام و حتی اندیشه ها و افعال ما وابسته و عین ربط به حق و شعاع اوست و ازاین رو نزد او آشکار است. هیچ چیزی از او مخفی نبوده و جزو اسرار محسوب نمی شود، و هر غیبی پیش او حاضر است.
.jpg)
