صفحه ۴۱

"امر خداوند" به دو صورت است: یکی امر تکوینی خداوند می‎باشد که همان قضا و قدر است و قابل مخالفت نیست؛ و دیگری امر تشریعی اوست که قابل معصیت و مخالفت می‎باشد. در این فرمایش حضرت مقصود از امر اول امر تکوینی، و مراد از امر دوم امر تشریعی است.

حضرت امیر(ع) می‎فرماید: و نمی تواند رد کند امر تکوینی تو را کسی که از حکم و قضا و قدر تو ناراحت و عصبانی باشد. آری، ما می‎توانیم با اوامر تشریعی خداوند مخالفت کرده و خداوند را معصیت کنیم، ولی چون همه موجودات وابسته به خداوند می‎باشند نمی توانند با امر تکوینی او مخالفت کنند.

همچنین می‎فرماید: و از تو بی نیاز نیست هر کس که از فرمان تو سرپیچی کند. به این معنا که حتی آن کسانی که از فرمان تشریعی خداوند فرار می‎کنند در مخالفت خود با تشریع بی نیاز از قدرت خدادادی نیستند.

ظهور سر و نهان نزد خدا

"کل سر عندک علانیة ، و کل غیب عندک شهادة"

( هر رازی نزد تو آشکار، و هر غیبی پیش تو حاضر است.)

همان طور که در مباحث گذشته عرض کردم همه موجودات از آغاز تا انجام و حتی اندیشه ها و افعال ما وابسته و عین ربط به حق و شعاع اوست و ازاین رو نزد او آشکار است. هیچ چیزی از او مخفی نبوده و جزو اسرار محسوب نمی شود، و هر غیبی پیش او حاضر است.

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

ناوبری کتاب