آیت‌الله منتظری

حضرت می‎فرماید: "أفی مثل هذا": آیا در چنین موردی "ینبغی لی أن أخرج": سزاوار است که من خودم خارج بشوم ؟!

"انما یخرج فی مثل هذا": همانا در چنین پیکاری باید خارج شود "رجل ممن أرضاه": یک مردی از آنهایی که من او را می‎پسندم. یک فردی که می‎دانم مناسب است برای این پیکار "من شجعانکم": از شجاعان شما "و ذوی باسکم": و آنهایی که دارای قوت و دلیری باشند.

مسئولیت های حاکم اسلامی و رعایت اولویت ها

"و لا ینبغی لی أن أدع المصرالمنجد، ص 488، ماده "عجب". والجند و بیت المال و جبایة الارض والقضأ بین المسلمین والنظر فی حقوق المطالبین"

( و سزاوار نیست برای من این که شهر و لشکر و بیت المال و جمع آوری مالیات زمین و قضاوت میان مسلمانان و نگریستن در حقوق کسانی که خواهان حق خویش اند را رها کنم.)

یکی از کارهای مهم حکومت اسلامی "جبایة الارض" یعنی جمع آوری مالیات زمین ها بوده است. زمین ها عموما به دو قسم تقسیم می‎شده اند: بخشی از آنها را "مفتوحة عنوة" می‎گویند، و شامل زمین هایی می‎شود که با جنگ و زور به دست مسلمانان افتاده است، از این زمین ها خراج گرفته می‎شد؛ و از زمین هایی که "مفتوحة عنوة" نباشد زکات می‎گرفتند. در آن زمانها منابع مالی بیت المال همین زکات و مالیاتهای زمین بوده است. حضرت می‎فرمایند: سزاوار و عاقلانه نیست که من شهر یا پایتخت حکومت اسلامی را که همان کوفه باشد رها کنم و نیز اداره امور سپاه و یا لشکر و جمع آوری خراج یا زکات زمین ها را به طور کلی نادیده بگیرم و دستگاه قضایی و امور قضات و قضاوت بین مسلمانان را تعطیل نمایم و رسیدگی به حقوق