صفحه ۳۸۱

او را گاز گرفت و همین گاز گرفتن سبب شد دست حجاج ورم کند و سرانجام بر اثر همین ورم دست از دنیا رفت.

به همین جهت می‎گویند: همان طور که خداوند نمرود را با یک پشه ضعیف هلاک کرد، حجاج را هم با گزش یکی از پست ترین مخلوقات خود به درک واصل کرد. حجاجی که گفته می‎شود حدود صد و بیست هزار نفر از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) را به قتل رساند(۱)شرح ابن أبی الحدید، ج 7، ص 279 و 280؛ شرح ابن میثم، ج 3، ص 108 و 109. بالاخره یک سوسک به حساب او رسید و دستش را گاز گرفت و سپس ورم کرد و مرد. پس یک وجهی که برای "أبا وذحة" بودن حجاج ذکر کرده اند همین داستان بود که گفته شد.

ابن أبی الحدید می‎گوید: بعضی ها به جای "وذحة" آن را "ودجة" خوانده اند؛ ولی این قول را تضعیف کرده است.(۲)مروج الذهب، ج 3، ص 166. "ودجة" به معنای رگ می‎باشد. "أوداج أربعة" که گفته می‎شود منظور همان رگهای حیاتی چهارگانه انسان است. بر اساس این نقل به حجاج "أبوودجة" گفته می‎شود برای این که او رگ حیات مردم را قطع می‎کرد و آنان را به قتل می‎رساند.

پیشگویی دیگری از امام درباره حجاج

داستان دیگری را نیز یادداشت کرده ام که به مناسبت می‎خوانم. البته این داستان مربوط به "أبووذحة" یا "أبوودجة" بودن حجاج نیست؛ بلکه مربوط به یک خبر غیبی است که حضرت علی (ع) درباره حجاج بیان کرده و مطابق واقع درآمده است.

در کتاب بحارالانوار به نقل از خرائج راوندی آمده است: "أن الاشعث بن قیس استأذن علی علی (ع): فرده قنبر، فأدمی أنفه"

"روزی اشعث بن قیس اجازه خواست که نزد امیرالمؤمنین (ع) برود. قنبر - که


(۱) شرح ابن أبی الحدید، ج 7، ص 279 و 280؛ شرح ابن میثم، ج 3، ص 108 و 109.
(۲) مروج الذهب، ج 3، ص 166.
ناوبری کتاب