او را گاز گرفت و همین گاز گرفتن سبب شد دست حجاج ورم کند و سرانجام بر اثر همین ورم دست از دنیا رفت.
به همین جهت میگویند: همان طور که خداوند نمرود را با یک پشه ضعیف هلاک کرد، حجاج را هم با گزش یکی از پست ترین مخلوقات خود به درک واصل کرد. حجاجی که گفته میشود حدود صد و بیست هزار نفر از شیعیان امیرالمؤمنین (ع) را به قتل رساند(۱)شرح ابن أبی الحدید، ج 7، ص 279 و 280؛ شرح ابن میثم، ج 3، ص 108 و 109. بالاخره یک سوسک به حساب او رسید و دستش را گاز گرفت و سپس ورم کرد و مرد. پس یک وجهی که برای "أبا وذحة" بودن حجاج ذکر کرده اند همین داستان بود که گفته شد.
ابن أبی الحدید میگوید: بعضی ها به جای "وذحة" آن را "ودجة" خوانده اند؛ ولی این قول را تضعیف کرده است.(۲)مروج الذهب، ج 3، ص 166. "ودجة" به معنای رگ میباشد. "أوداج أربعة" که گفته میشود منظور همان رگهای حیاتی چهارگانه انسان است. بر اساس این نقل به حجاج "أبوودجة" گفته میشود برای این که او رگ حیات مردم را قطع میکرد و آنان را به قتل میرساند.
پیشگویی دیگری از امام درباره حجاج
داستان دیگری را نیز یادداشت کرده ام که به مناسبت میخوانم. البته این داستان مربوط به "أبووذحة" یا "أبوودجة" بودن حجاج نیست؛ بلکه مربوط به یک خبر غیبی است که حضرت علی (ع) درباره حجاج بیان کرده و مطابق واقع درآمده است.
در کتاب بحارالانوار به نقل از خرائج راوندی آمده است: "أن الاشعث بن قیس استأذن علی علی (ع): فرده قنبر، فأدمی أنفه"
"روزی اشعث بن قیس اجازه خواست که نزد امیرالمؤمنین (ع) برود. قنبر - که