آیت‌الله منتظری

"خطبه 116 - قسمت دوم"

"مضوا قدما علی الطریقة ، و أوجفوا علی المحجة ، فظفروا بالعقبی الدائمة ، والکرامة الباردة .

أما والله لیسلطن علیکم غلام ثقیف الذیال المیال؛ یاکل خضرتکم، و یذیب شحمتکم. ایه أبا وذحة !"

بخش اول خطبه ای که شرح آن گذشت درباره پیامبراکرم (ص) و بعضی از ویژگی های آن حضرت بود؛ در بخش دوم حضرت امیر(ع) آثار علم به غیب و سختی های قیامت را بیان فرمودند، و در فرازهای بعد از مردم زمان خود گله کرده و آرزو کردند که ای کاش ملحق به پیامبر(ص) و اصحاب شایسته و بزرگوار آن حضرت می‎شدند. اکنون در ادامه به توصیف کسانی می‎پردازند که آرزوی بودن با آنان را دارند.

ویژگی های دیگری از سلف صالح

"مضوا قدما علی الطریقة ، و أوجفوا علی المحجة"

( پیشتازانه بر راه حق گذشتند، و بر میانه راه تازاندند.)

"قدما" یعنی به پیش رفتن و پیشتاز بودن. "وجف" و "أوجف" هر دو صحیح و به معنای حرکت سریع می‎آید؛ هنگامی که شتر و یا اسب را سوار می‎شوند و می‎تازانند از آن تعبیر به "أوجف" می‎کنند.