"خطبه 116 - قسمت اول"
و من خطبة له علیه السلام:
"أرسله داعیا الی الحق، و شاهدا علی الخلق. فبلغ رسالات ربه غیر وان و لا مقصر، و جاهد فی الله أعدأه غیر واهن و لا معذر. امام من اتقی، و بصر من اهتدی."
منها:
"لو تعلمون ما أعلم مما طوی عنکم غیبه، اذا لخرجتم الی الصعدات تبکون علی أعمالکم، و تلتدمون علی أنفسکم و لترکتم أموالکم لا حارس لها و لا خالف علیها. و لهمت کل امری [ منکم ] نفسه، لا یلتفت الی غیرها، و لکنکم نسیتم ما ذکرتم، و أمنتم ما حذرتم، فتاه عنکم رایکم، و تشتت علیکم أمرکم. و لوددت أن الله فرق بینی و بینکم، و ألحقنی بمن هو أحق بی منکم: قوم والله میامین الرای، مراجیح الحلم، مقاویل بالحق، متاریک للبغی."
این خطبه چند بخش است و از همین ابتدا پیداست که تقطیع شده و همه آن ذکر نشده است. بخش پایانی خطبه را که پیشگویی درباره حجاج بن یوسف ثقفی است، مسعودی در مروج الذهب با اندک اختلافی آورده است.رجوع شود به کتاب سیوطی، باب الابتداء.