"و عز کل ذلیل": و خداوند عزت هر ذلیلی است. اگر انسان ارتباط با خداوند داشته باشد عزت پیدا میکند؛ گرچه در دنیا و بر اساس شرایط اجتماعی ذلیل و خوار شمرده شود.
"و قوة کل ضعیف": و نیرو و توان هر ضعیفی خداوند است. به وسیله ارتباط با خداوند انسان قدرت پیدا میکند.
"و مفزع کل ملهوف": و خداوند پناهگاه هر مصیبت زده و ستم دیده و گرفتاری است. هر کس که گرفتار باشد حتی اگر به ظاهر کافر بوده و خدا را انکار کند، در شرایط گرفتاری و سختی ها به خداوند پناه برده و به او متوسل میشود. انسان ممکن است در شرایط عادی و معمولی زندگی خداوند را فراموش کند؛ ولی گاهی که در دریا و میان امواج سهمگین گرفتار میشود و یا در سکرات مرگ قرار میگیرد، به طور فطری و طبیعی دلش متوجه یک نیروی غیبی میشود که آن نیروی غیبی ذات باری تعالی میباشد.
شنوایی و دانایی خداوند و معنای آن
"من تکلم سمع نطقه، و من سکت علم سره"
( هر کس سخن بگوید خداوند سخن او را میشنود، و هر کس خاموش باشد خداوند سر و نهان او را میداند.)
هر کس سخنی بگوید خداوند نطق و کلام او را میشنود. البته خدا گوش ظاهری مانند انسان و سایر موجودات زنده ندارد، ولی نسبت به مسموعات علم و آگاهی دارد. اساسا این گوش وسیله شنوایی موجودات زنده و مادی است و لازم نیست که همه موجودات با این گوش، علم به مسموعات پیدا کنند. من و شما برای شنیدن صداها باید آن صدا در گوشمان منعکس شود و به وسیله سلسله اعصاب به یک نقطه