آیت‌الله منتظری

آنچه را که فوت شده و از دست داده ایم به ما برگردانی. چندین سال گندم و جو و میوه و امثال آن نداشتیم و می‎خواهیم که به وسیله باران همه آنها را به ما بازگردانی و امسال همه آنها را در حد فراوان داشته باشیم.

"أللهم سقیا منک محییة ، مرویة ، تامة ، عامة ، طیبة ، مبارکة ، هنیئة [ مریئة ]، مریعة"

( خدایا بارانی ده از سوی خودت که زنده ساز، سیراب کننده، کامل، فراگیر، پاکیزه، بابرکت، گوارا، [ سازگار] و فراوان باشد.)

"مرویة" از ماده "ری" به معنای سیراب کننده است. "مریئة" با همزه از ماده "مرء" مترادف و هم معنای "هنیئة" به معنای سازگاری و گوارایی می‎آید، و فقط با "هنیئة" همراه است و به صورت جداگانه نمی آید. در قرآن کریم هم آمده است: (فکلوه هنیئا مریئا) .سوره بقره (2)، آیه 265. و "مریعة" با عین به معنای فراوانی و یا سرسبزی و خرمی است که از ماده "مرع" می‎باشد. البته در نهج البلاغه ما "مریئة" با همزه نیامده و در برخی از نسخه های خطی نیز بررسی کردم که در آنها هم نیامده بود.

حضرت امیر(ع) در عبارت قبل فرمود: خدایا ما از تو بارانی می‎خواهیم که فراوان ببارد؛ و در این فرمایش نیز که بیان همان "سحا وابلا" است بارانی را که از خداوند می‎خواهد بیشتر توضیح می‎دهد که زمین را زنده و سیراب کند و کامل و فراگیر باشد؛ باران پاک، با برکت، گوارا و فراوان باشد.

حضرت علی (ع) می‎فرماید: ما بارانی از تو می‎خواهیم که "محییة": زمین ها را زنده کند "مرویة": سیراب کند "تامة": تمام باشد "عامة": فراگیر باشد و همه جا بیاید. "طیبة": باران پاک "مبارکة": با برکت "هنیئة مریئة": گوارا و سازگار "مریعة": و فراوان باشد.