آیت‌الله منتظری

در نتیجه "الربیع المغدق" یعنی بهاری که پر باران است.

"مونق" یعنی چیزی که زیبا، جذاب و مایه شگفتی باشد. بنابراین "النبات المونق" به گیاهان زیبای جذاب گفته می‎شود.

"سح" به معنای ریختن پشت سر هم و فراوان است، و "وابل" به باران تند گفته می‎شود. "وابل" در برابر "طل" است که به نم نم باران می‎گویند. قرآن کریم می‎فرماید: (فان لم یصبها وابل فطل ) سوره اعراف (7)، آیه 130. "پس اگر نرسد آن [ بوستان ] را باران تند و دانه بزرگ پس باران آهسته و دانه خرد."

نکته دیگر این که "سحا وابلا" عطف بیان "بالسحاب..." می‎باشد. البته به قول یکی از آقایان می‎توان آن را مفعول مطلق برای "أنشر" دانست که از جنس خودش نیست.

حضرت می‎فرماید: خدایا در این شرایط ما تو را می‎خوانیم که رحمت خود را بر ما منتشر کنی به وسیله ابری که بارانهای خود را بر ما فرو ریزد؛ و به وسیله بهار پر باران و گیاهان جذاب و زیبا و ابر پر باران که ریزشی تند و پرمایه داشته باشد.

"وانشر علینا رحمتک": خدایا گسترده کن بر ما رحمت خود را "بالسحاب المنبعق": به وسیله ابر شکم پاره ای که بارانهای خود را بیرون بریزد "والربیع المغدق": و به وسیله بهار پر باران و پر آب "والنبات المونق": و به وسیله گیاهان جذاب و شاداب "سحا وابلا": یک باریدنی که خیلی تند و پر مایه است.

"تحیی به ما قد مات، و ترد به ما قد فات"

( که به وسیله آن زنده نمایی آنچه مرده است، و به آن بازگردانی، آنچه از دست رفته است.)

خدایا ما این باران را می‎خواهیم که بر ما ببارد تا به وسیله آن زمین هایی را که تاکنون مرده و در طی چند سال خشک شده است زنده کنی؛ و باز به وسیله همین باران