زمانی که ما با مرحوم شهید مطهری (ره) تفسیر صافی مباحثه میکردیم به آیه شریفه: (و بالوالدین احسانا) سوره یس (36)، آیه 68. رسیدیم که سفارش میفرماید: "به پدر و مادر خود نیکی کنید." در ذیل این آیه، تفسیر صافی روایتی را نقل میکند که ما با مرحوم شهید مطهری تصمیم گرفتیم آن را حفظ کنیم. بر اساس این حدیث روزی پیامبراکرم (ص) نشسته بودند و اصحاب گرد آن حضرت بودند که پیامبراکرم (ص) سه مرتبه فرمودند: "رغم أنفه": "دماغش به خاک مالیده باد". "قالوا: من یا رسول الله ؟": "اصحاب عرض کردند: یا رسول الله چه کسی را نفرین میکنید؟" "قال: من أدرک أبویه عند الکبر أحدهما أو کلیهما و لم یدخل الجنة"سوره اسراء (17)، آیه 23. "حضرت فرمود: کسی که پدر و مادر یا یکی از آنها را در سن پیری درک کند و بهشت را برای خود نخرد." یعنی به وسیله خدمت به پدر و مادر و به دست آوردن رضایت آنان، رضایت خداوند را به دست نیاورد و در آخرت وارد بهشت نشود.
در هر صورت همان طور که عرض کردم سن پدر و مادرها که بیشتر میشود نیازها و گرفتاریهایشان افزایش مییابد و از طرف دیگر فراموشکار هم میشوند. بنابراین گاهی ممکن است بهانه بگیرند و بد اخلاقی و تندی کنند. این مسائل طبیعی است و برای عده زیادی از پیرمردها و پیرزن ها پیش میآید. در چنین شرایطی این فرزندان هستند که باید صبر کنند و با پدر و مادر خود سازش داشته و با عطوفت و مهربان باشند. البته مادر خصوصیت بیشتری دارد، و در بعضی روایات راجع به مادر سفارش بیشتری شده است؛تفسیر الصافی، ج 3 (5 جلدی)، ص 185؛ اصل این حدیث با ذکر سند در صحیح مسلم، ج 8، ص 5 آمده است. برای این که مادر معمولا سختی های بیشتری را برای فرزند تحمل میکند و طاقتش کمتر است.