آیت‌الله منتظری

شتاب در انجام عمل صالح

"فبادروا العمل، و خافوا بغتة الاجل"

( پس به عمل [ صالح ] مبادرت و پیشدستی کنید، و مرگ ناگهانی را بترسید.)

صیغه "خافوا" هم می‎تواند فعل ماضی باشد و هم امر، ولی اینجا به معنای امر است. "بغتة" به معنای غافلگیری و ناگهانی است.

مقصود از "عمل" در اینجا کاسبی نیست؛ بلکه انجام وظایف الهی منظور است که باید انسان برای خدا و برای نجات خود از گرفتاریهای قیامت انجام دهد. هر چند کاسبی هم در شرایطی عبادت است و باید انجام شود.

"فبادروا العمل": پس نسبت به کارهایی که باید آنها را انجام دهید مبادرت کنید. به تعبیر دیگر کارهایی را که خدا از شما خواسته انجام دهید؛ "و خافوا بغتة الاجل": و بترسید از این که اجل و مرگ ناگهانی به سراغ شما بیاید. زیرا خداوند تضمین نکرده است که شما حتما نود سال عمر کنید. هر آن ممکن است عزرائیل سراغ انسان بیاید و با یک تصادف، سرطان و یا امثال آن ناگهان از دنیا برود.

بازنگشتن عمر و امید به بازگشت روزی

"فانه لا یرجی من رجعة العمر ما یرجی من رجعة الرزق"

( پس همانا امیدی نسبت به بازگشت عمر نخواهد بود چنان امیدی که به بازگشت روزی خواهد بود.)

هر روز یا ساعت و هر لحظه ای که از عمر انسان می‎گذرد دیگر قابل باز گشت نمی باشد، ولی رزق و روزی این طور نیست و ممکن است آنچه امروز نصیب ما نشده و به دستمان نرسیده است فردا و یا پس از آن به دست آید.

می‎فرماید: پس امیدی نیست از بازگشت عمر چنان امید و انتظاری که نسبت به بازگشت رزق می‎رود.