آیت‌الله منتظری

فقط مضارع و امر آن استعمال می‎شود، و برای ماضی و مصدر آن از فعل "ترک" استفاده می‎کنند. "اتسع" در اصل "اوتسع" بوده که بر طبق قاعده، واو تبدیل به تاء و در تاء ادغام شده است.

در این عبارت لف و نشر مشوش به کار رفته است. زیرا "فذروا ما قل لما کثر" مربوط به جمله "و ما أحل لکم أکثر..." می‎باشد، و "و ما ضاق لما اتسع" مربوط به جمله "ان الذی أمرتم به..." است.

در هر صورت حضرت امیر(ع) می‎فرمایند: تصور نکنید بعضی از چیزها که خوردن آنها حرام شده است زندگی را سخت و مشکل می‎کند؛ نه، این طور نیست، برای این که حرامها اندک است، علاوه بر این شما مقدار اندکی را که حرام شده است رها کنید به خاطر نعمت های زیادی که در آخرت وجود دارد، یا به خاطر و در مقابل حلالها که بیشتر است.

"فذروا": پس رها کنید "ما قل لما کثر": محرمات را که اندک است در مقابل حلالها که زیاد می‎باشد؛ "و ما ضاق": و آنچه را که تنگ و دشوار است که مقصود چیزهایی است که از آن نهی شده "لما اتسع": برای آنچه وسعت دارد و گسترده است. که نعمت های اخروی است و یا حلالهاست که گستره آن از حرامها بیشتر است.