آیت‌الله منتظری

مشکل است؛ و اگر ناممکن نباشد باید به عنوان استثناء محسوب شود. معمولا کسانی که به لذتهای دنیا مشغول و وابسته شدند در قیامت و آخرت گرفتار می‎شوند. این است که حضرت می‎فرماید: اگر از دنیا و نعمت ها و لذتهای آن در دنیا برای شما کم و در برابر آن به آخرت شما افزوده شود بهتر است از این که از آخرت شما کم کنند و به دنیای شما بیفزایند. برای این که دنیا زودگذر است ولی آخرت ابدی و همیشگی است. شما در دنیا میلیاردر هم که باشید بالاخره مدت عمر کوتاه است و از دنیا خواهید رفت. پس چه بهتر که از دنیای شما کم و به آخرت شما افزوده شود.

"فکم من منقوص رابح ، و مزید خاسر"

( پس چه بسا کم گذاشته ای که بهره مند، و زیاد شده ای که زیانکار است.)

حضرت امیرالمؤمنین (ع) در این فرمایش خود نتیجه گرفته و می‎فرماید: بسیاری از انسانها هستند که در این دنیا از آنها کم گذاشته شده ولی برد با آنان بوده است؛ زیرا گرفتاری آنها کمتر شده و سود آن را در آخرت برده اند. و در مقابل چه بسیار کسانی که در دنیا به آنها نعمت و ثروت و قدرت داده شده است ولی در آخرت گرفتار می‎باشند و در حقیقت زیان کرده اند؛ برای این که حرام و حلال را با هم مخلوط کرده و مظلمه های زیادی بر گردنشان سنگینی می‎کند.

گستره مباحات در مقایسه با محرمات

"ان الذی أمرتم به أوسع من الذی نهیتم عنه، و ما أحل لکم أکثر مما حرم علیکم"

( همانا آنچه که به آن امر شده اید فراختر و گسترده تر است از آنچه از آن نهی شده اید، و آنچه برای شما حلال گشته بیشتر است از آنچه بر شما حرام شده است.)

حضرت با این فرمایش خود در حقیقت می‎خواهند مردم را به نوعی دلداری داده و یا پاسخ کسانی را بدهند که ممکن است تصور کنند وقتی که خداوند چیزهایی را