آنچه درباره آخرت گفته میشود اکتفا کنید و در پی آن به دنبال کارهایی بروید که در آخرت شما را از گرفتاری و عذاب نجات دهد و از نعمت های بهشتی برخوردار نماید. انسان باید وقتی آیات قرآن و یا احادیث معصومین (ع) را درباره بهشت و جهنم میخواند آنها را باور کند و در آثار اعمال و رفتار خویش تأمل نماید.
خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: (ان الذین یأکلون أموال الیتامی ظلما انما یأکلون فی بطونهم نارا و سیصلون سعیرا) سوره نساء (4)، آیه 10. "کسانی که اموال یتیمان را به ستم میخورند جز این نیست که در شکمشان آتش میخورند و به زودی به آتش فروزان در خواهند آمد."
خلاصه هنگامی که انسان در دنیا نمی تواند آخرت و بهشت و جهنم را مشاهده کند، باید به آنچه قرآن کریم و پیامبراکرم (ص) و سایر معصومین (ع) درباره عالم غیب خبر آورده اند ترتیب اثر بدهد. مثلا وقتی همین آیه شریفه فوق را میشنود باور کند که اگر مال یتیم را بخورد در حقیقت آتش در شکم خود وارد میسازد. میفرماید: پس باید شما را شنیدن احوال آخرت از دیدن آنها کفایت کند، و باید کافی باشد برای شما از عالم غیب همان خبر آن.
بهتر بودن کمبود دنیوی از کمبود اخروی
"واعلموا أن ما نقص من الدنیا و زاد فی الاخرة خیر مما نقص [ فی ] من الاخرة و زاد فی الدنیا"
( و بدانید آنچه از دنیا کم شده و در آخرت زیاد گردیده بهتر است از آنچه از آخرت کم شده و در دنیا زیاد گردیده باشد.)
این که انسان بتواند در دنیا به شیوه ای زندگی کند که هم کاملا از لذتهای آن برخوردار شود و از آنها استفاده کند و هم در آخرت گرفتار عذاب دوزخ نشود، بسیار