و آخرت سرای باقی و ابدی است. به عنوان مثال انسان میخواهد خانه یا باغی را با ویژگی هایی به دست آورد، اشتیاقی که ابتدا از به دست آوردن آنها دارد با اشتیاق پس از آن که باغ یا خانه مورد نظر را به دست آورد تفاوت میکند. پست و مقام و ثروت و دیگر نعمت های دنیایی نیز همین طورند؛ وقتی انسان آنها را به دست آورد دیگر چندان اشتیاقی نسبت به آنها نشان نمی دهد. به قول معروف: آواز دهل از دور شنیدن خوش است.
ولی نعمت های بهشت و یا عذابهای دوزخ در آخرت، برعکس دنیا دیدنش بسیار مهم تر و بزرگتر و لذت بخش تر یا دردناکتر از شنیدن آن میباشد. ان شاءالله همه ما در بهشت ببینیم که درجات و مقامها و نعمت های بهشت چگونه و تا چه اندازه لذت بخش و بزرگ است.
"و کل شئ من الدنیا سماعه أعظم من عیانه": و هر چیزی از دنیا توصیف و شنیدنش بزرگتر از دیدن آن است. امور دنیوی ظاهرا بزرگند، جلوه و دورنمای فریبنده ای دارند، و در حقیقت دنیا بزرگ نماست و ثبات و قرار ندارد. برخلاف آخرت و امور اخروی که ثبات و دوام دارد و کسانی که در دنیا هستند و آخرت را نمی بینند عظمت آن را درنمی یابند. "و کل شئ من الاخرة عیانه أعظم من سماعه": و هر چیز از آخرت دیدنش بزرگتر از شنیدن آن است.
"فلیکفکم من العیان السماع، و من الغیب الخبر"
( پس باید شما را شنیدن از دیدن، و خبر از عالم غیب کفایت کند.)
هنگامی که دیدن نعمت و یا عذاب آخرت بزرگتر و مهم تر و لذت بخش تر و یا دردناکتر از شنیدن آن میباشد و ما در این دنیا تا زمانی که به مقام اولیاءالله نرسیده ایم و چشم برزخی و اخروی ما گشوده نشده راهی برای دیدن برزخ و آخرت و درجات و درکات آن نداریم، باید چه کنیم ؟ حضرت در پاسخ میفرماید: شما باید در دنیا به
.jpg)
