"خطبه 114 - قسمت سوم"
"و من غیرها أنک تری المرحوم مغبوطا، والمغبوط مرحوما، لیس ذلک الا نعیما زل و بؤسا نزل. و من عبرها أن المرء یشرف علی أمله فیقطعه [ فیقتطعه ] حضور أجله، فلا أمل یدرک و لا مؤمل یترک . فسبحان الله ! ما أغر [ أعز] سرورها، و أظمأ ریها، و أضحی فیئها ! لا جأ یرد، و لا ماض یرتد. فسبحان الله ! ما أقرب الحی من المیت للحاقه به، و أبعد المیت من الحی لا نقطاعه عنه.
انه لیس شئ بشر من الشر الا عقابه، و لیس شئ بخیر من الخیر الا ثوابه. و کل شئ من الدنیا سماعه أعظم من عیانه، و کل شئ من الاخرة عیانه أعظم من سماعه؛ فلیکفکم من العیان السماع، و من الغیب الخبر. واعلموا أن ما نقص من الدنیا و زاد فی الاخرة خیر مما نقص [ فی ] من الاخرة و زاد فی الدنیا؛ فکم من منقوص رابح ، و مزید خاسر. ان الذی أمرتم به أوسع من الذی نهیتم عنه، و ما أحل لکم أکثر مما حرم علیکم؛ فذروا ما قل لما کثر، و ما ضاق لما اتسع."
دنیا سرای از دست دادن ها
در بخشی از خطبه ای که آن را در جلسه گذشته شرح دادیم حضرت فرمودند: "ان الدنیا دار فنأ و عنأ و غیر و عبر": دنیا خانه نیستی، سختی، دگرگونی ها و عبرتهاست. بعد در توضیح این که دنیا خانه سختی ها و مشقت هاست فرمودند: از جمله سختی های دنیا این است که انسان مال و ثروتی را با تلاش و کوشش فراوان