آیت‌الله منتظری

افراد باتقوا سختی این دنیا را برای رسیدن به راحتی آخرت، و تشنگی دنیا را به خاطر سیرابی آخرت تحمل می‎کنند؛ و پایان مدت زندگی خود را نزدیک به حساب می‎آورند. آنان مانند کسانی نیستند که بگویند تا سالهای دور و دراز در آینده زنده هستیم و به این زودی ها از دنیا نمی رویم؛ بلکه آنان پایان عمر را نزدیک می‎بینند و تصور می‎کنند که ممکن است تا فردا زنده نباشند.

خلاصه آنان به این آیه شریفه ایمان و آن را باور دارند که می‎فرماید: (انهم یرونه بعیدا ‏ و نراه قریبا) سوره معارج (70)، آیات 6 و 7. "به درستی که آنان آن [ قیامت ] را دور می‎بینند، و ما آن را نزدیک می‎بینیم."

حضرت امیر(ع) می‎فرمایند: آنان راحت و آسایش قیامت را گرفته اند به وسیله رنج و تعبی که در دنیا متحمل شده اند، و سیراب شدن در قیامت را گرفته اند با تشنگی در دنیا؛ و به سرآمدن وقت زندگی خود را نزدیک حساب کردند و باور دارند که به زودی از دنیا خواهند رفت.

4 - "فبادروا العمل، و کذبوا الامل، فلاحظوا الاجل"

( پس به انجام عمل مبادرت کردند، و آرزو را دروغ دانستند، پس مرگ را درنظر گرفتند.)

افرادی که اهل تقوا هستند و بعضی از اوصاف آنان را توضیح دادیم به لحاظ این که مرگ خود را نزدیک می‎بینند نسبت به کارهایی که باید انجام دهند مبادرت ورزیده و شتاب می‎کنند و به دنبال آرزوهای خود نمی روند، آرزوهایی مانند داشتن کاخ و باغ و مقام؛ زیرا از ابتدا می‎دانند که معلوم نیست عمرشان کفاف دهد تا به این آرزوها برسند. بنابراین دنبال آرزوهای دنیایی را نگرفته، بلکه مرگ را درنظر گرفتند.