گفتار انسان همراه با شهادتین و ایمان به خداوند با ارزش میشود و بالا میرود. قرآن کریم میفرماید: (الیه یصعد الکلم الطیب والعمل الصالح یرفعه ) سوره فاطر (35)، آیه 10. "سخنان پاکیزه به سوی او بالا میرود و کار نیک آن را بلند میکند."
حضرت علی (ع) میفرمایند: گفتاری که بر اساس شهادت به توحید و نبوت باشد بالا میرود و این دو شهادت عمل را بلند کرده و منزلت میبخشد.
بنابراین اگر گفتار و اعمال انسان همراه با توحید و نبوت نباشد فایده ندارد و به نتیجه نمی رسد. زیرا ابتدا باید اصل را درست کرد.
"لا یخف میزان توضعان فیه، و لا یثقل میزان ترفعان عنه"
( ترازویی که شهادتین در آن نهاده میشود سبک نمی گردد، و ترازویی که شهادتین از آن برداشته میشود سنگین نمی گردد.)
ترازویی که این دو شهادت در آن باشد سبک نیست و سنگین است. در ترازوی عمل، شهادتین بسیار سنگین میباشد و اگر از آن شهادتین را بردارند این سنگینی تبدیل به سبکی میگردد و اعمال بی اعتبار میشود و بدون توحید و نبوت ارزشی ندارند. چون شهادت به توحید و نبوت مانند روح و جان برای پیکر گفتار و کردار است؛ و گفتار و کردار بدون شهادت و ایمان واقعی از هر انسان مشرک یا منافقی ممکن است صادر شود.