صفحه ۲۵۳

داناترم؛ پس باید بنده ام نسبت به بلایی که از جانب من به او می‎رسد صبر کند و شکیبا باشد و شکر نعمت مرا به جا آورد و نسبت به قضای من راضی باشد."

بنده مؤمن خدا باید بداند که اگر خداوند او را گرفتار مشکلات و مصیبت ها می‎کند نمی خواهد او را اذیت کند، بلکه حکمتی در کار است و در نهایت مصلحت او را در نظر گرفته است؛ البته در صورتی که صبر و شکیبایی به خرج دهد و شکر خدا را انجام دهد پاداش او افزونتر خواهد بود.

"أکتبه فی الصدیقین عندی اذا عمل برضائی و أطاع أمری"کافی، ج 2، ص 61 و 62، باب الرضا بالقضاء، حدیث 7. "آنگاه من نام این شخص مؤمن را در زمره کسانی می‎نویسم که در نزد من بسیار راستگو هستند، اگر مطابق رضایت من رفتار کند و امر مرا اطاعت نماید."

خلاصه همان طور که در این روایت تصریح شده است و همان گونه که حضرت علی (ع) در این خطبه می‎فرماید: انسان علاوه بر این که باید خدا را در مقابل نعمت های او ستایش کند در بلاها و مصیبت ها نیز باید سپاسگزار خداوند باشد. چون خداوند در همه حال خیر و خوبی انسان را خواسته و همه چیز انسان از جانب خداوند است. وجود ما از خداوند است و روزی ما به وسیله او عطا می‎شود. و اگر یک وقت مصیبتی هم از جانب خداوند به انسان رسید، خداوند آن را جبران کرده و در مقابل آن پاداش عنایت می‎فرماید.

کمک خواهی از خدا بر نفس سرکش

"و نستعینه علی هذه النفوس البطأ عما أمرت به، ألسراع الی ما نهیت عنه"

( و از خداوند کمک می‎جوییم بر [ جهاد با] این نفس هایی که کندی و سستی می‎کنند از آنچه به آن امر شده اند، و شتابان هستند به سوی آنچه از آن نهی شده اند.)

ناوبری کتاب