آیت‌الله منتظری

رابطه ابتلائات و درجات ایمان

اینجا به مناسبت حدیثی را از اصول کافی یادداشت کرده ام که برای شما می‎خوانم:

"عن أبی عبدالله (ع) أن فیما أوحی الله عزوجل الی موسی بن عمران (ع): یا موسی بن عمران ما خلقت خلقا أحب الی من عبدی المؤمن فانی انما أبتلیه لما هو خیر له و اعافیه لما هو خیر له و أزوی عنه ما هو شر له لما هو خیر له": "حضرت امام صادق (ع) فرمود:

از جمله مطالبی که خداوند به موسی بن عمران (ع) وحی کرد این است که فرمود: ای موسی بن عمران، من هیچ مخلوقی را نیافریدم که نزد من محبوبتر باشد از بنده مؤمنم؛ پس من او را مبتلا و گرفتار می‎کنم به خاطر آنچه برای او بهتر است، و او را عافیت می‎دهم به خاطر آنچه برای او نیکوتر است، و از او شر را بگردانم به خاطر آنچه برای او نیک تر است."

در اینجا باید توجه داشته باشیم که ایمان درجات دارد و مؤمنان دارای درجات مختلف هستند؛ و از ایمان و مؤمن بودن من و شما شروع می‎شود تا به ایمان پیامبراکرم (ص) برسد. و هر چه درجه ایمان یک مؤمن بیشتر و قویتر باشد امتحان و آزمایش او نیز بیشتر و شدیدتر خواهد بود.

پس همان طور که در این حدیث می‎فرماید: گاهی خداوند بنده مؤمن خود را به انواع سختی ها و مشکلات گرفتار می‎سازد تا با آزمایشی که نسبت به او انجام می‎دهد او شایسته و آماده دریافت پاداشهای خداوند شود، ممکن است خداوند این بنده مؤمن را دچار مصیبتی سازد و مثلا مال یا فرزندی را از او بگیرد که برحسب ظاهر به ضرر او می‎باشد ولی در حقیقت به سود اوست.

در ادامه روایت می‎فرماید: "و أنا أعلم بما یصلح علیه عبدی فلیصبر علی بلائی ولیشکر نعمائی ولیرض بقضائی": "و من نسبت به آنچه صلاح و به نفع بنده ام می‎باشد