بین شما حاکم باشد؛ اما آلودگی های درونی و بداندیشی ها شما را وادار میکند که به دشمنی با یکدیگر بپردازید.
حضرت علی (ع) میفرمایند: شما مسلمانان بر دین خدا برادر هستید و یک دین دارید، جدایی نینداخته است بین شما مگر آن نیت های پلید و بدی های درونی که برخی از شما دارید و موجب میشود که با هم دوستی نکنید و خیرخواه و یاور هم نباشید.
پیامدهای تفرقه
"فلا توازرون و لا تناصحون، و لا تباذلون و لا توادون"
( پس یکدیگر را یاری نمی کنید و خیرخواه هم نمی باشید، و به یکدیگر [ چیزی ] نمی بخشید و با هم دوستی نمی ورزید.)
"توازر" از باب تفاعل و به معنای کمک و یاری همدیگر میباشد؛ "ازر" و "وازر" هر دو به یک معناست. "تناصح" نیز باب تفاعل و به معنای خیر و خوبی همدیگر را خواستن است.
حضرت امیر(ع) میفرمایند: شما مسلمانها بر اساس فطرت دینی و انسانی خود برادر هستید، ولی به خاطر بداندیشی ها و عقده ها و کینه هایی که برخی از شما نسبت به یکدیگر دارید از هم جدا شده و با هم دشمنی میکنید و لذا همدیگر را کمک و یاری نکرده و خیر و خوبی یکدیگر را نمی خواهید. و اگر کسانی از شما نیازمند و محتاج باشند و دیگران وضعشان خوب باشد به نیازمندان بذل و بخشش نمی کنید. در صورتی که وقتی خداوند به عده ای ثروت و امکانات داد باید نسبت به دیگران بخشش داشته باشند. شما نه به همدیگر مودت و دوستی دارید و نه به نیازمندان بذل و بخشش میکنید.
.jpg)
