صفحه ۲۳۱

آمادگی برای مرگ

"و أسمعوا دعوة الموت آذانکم قبل أن یدعی بکم"

( و دعوت مرگ را به گوشهای خود بشنوانید پیش از آن که شما [ به سوی مرگ ] فرا خوانده شوید.)

"آذان" جمع "اذن" به معنای گوش است.

دعوت مرگ را پیش از آن که مرگ به سراغ شما بیاید به گوشهای خود بشنوانید. به این معنا که بشنوید صدا و دعوت مرگ را که شما را طلب می‎کند پیش از آن که مرگ خود به سراغ شما بیاید. به تعبیر دیگر از آمدن مرگ غفلت نکنید و به فکر آن باشید. برای این که اگر انسان به فکر مرگ باشد خود را آماده و مهیای آن می‎کند، وصیت می‎کند، حقوق مردم را ادا کرده و واجبات خود را عمل می‎نماید.

حضرت می‎فرماید: و دعوت مرگ را بشنوانید و برسانید به گوشهای خودتان پیش از آن که شما را برای مرگ بخوانند.

شادمانی ظاهری پارسایان

"ان الزاهدین فی الدنیا تبکی قلوبهم و ان ضحکوا، و یشتد حزنهم و ان فرحوا"

( همانا دلهای زاهدان در دنیا می‎گرید اگرچه بخندند، و حزن و اندوهشان شدت می‎یابد اگرچه شادی کنند.)

"زهد" به معنای بی رغبتی است، و "زاهدین" یعنی کسانی که نسبت به دنیا بی رغبت و بی علاقه هستند.

حضرت امیر(ع) می‎فرمایند: "ان الزاهدین فی الدنیا تبکی قلوبهم و ان ضحکوا": همانا زاهدین و کسانی که به دنیا بی رغبت هستند دلهایشان گریان است ولی با این

ناوبری کتاب