"خطبه 113 - قسمت دوم"
"اجعلوا ما افترض الله علیکم من طلبکم [ طلبتکم ] واسأ لوه من أدأ حقه ما ساء لکم، و أسمعوا دعوة الموت آذانکم قبل أن یدعی بکم.
ان الزاهدین فی الدنیا تبکی قلوبهم و ان ضحکوا، و یشتد حزنهم و ان فرحوا، و یکثر مقتهم أنفسهم و ان اغتبطوا [ اغتبطوا] بما رزقوا.
قد غاب عن قلوبکم ذکر الاجال، و حضرتکم کواذب الامال؛ فصارت الدنیا أملک بکم من الاخرة ، والعاجلة أذهب بکم من الاجلة . و انما أنتم اخوان علی دین الله، ما فرق بینکم الا خبث السرائر و سوء الضمائر، فلا توازرون و لا تناصحون، و لا تباذلون و لاتوادون؛ ما بالکم تفرحون بالیسیر من الدنیا تملکونه [ تدرکونه ]، و لا یحزنکم الکثیر من الاخرة تحرمونه، و یقلقکم الیسیر من الدنیا یفوتکم، حتی یتبین ذلک فی وجوهکم و قلة صبرکم عما زوی منها عنکم، کأنها دار مقامکم، و کأن متاعها باق علیکم. و مایمنع أحدکم أن یستقبل أخاه بمایخاف من عیبه الا مخافة أن یستقبله بمثله. قد تصافیتم علی رفض الاجل و حب العاجل، و صار دین أحدکم لعقة علی لسانه. صنیع من قد فرغ من عمله، و أحرز رضا سیده."
واجبات الهی یا حقوق الهی
خطبه ای را که در درس گذشته شروع کردیم درباره ویژگی های دنیا و بی ارزشی آن بود. به این عبارت رسیدیم که حضرت میفرمایند:
.jpg)
