خلقت انسان و زندگی و مرگ او برای آزمایش است. اگر قرار بود همه خوش بگذرانند که دیگر مسأله امتحان و آزمایش منتفی میشد. آزمایش انسان به این است که شر و گرفتاری و فقر و... در دنیا باشد با این حال شما خود را حفظ کنید، متانت خود را نگه دارید و خود را به دنیا و ثروت و مقام آن نفروشید.
حضرت میفرماید: خیر و خوبی دنیا اندک است، و شر و بدی دنیا آماده است.
فناپذیری همه چیز دنیا
"و جمعها ینفد، و ملکها یسلب، و عامرها یخرب"
( و گردآمده های دنیا از بین میرود، و پادشاهی آن گرفته میشود، و آبادی آن ویران میگردد.)
"ملک" به معنای دارایی، و "ملک" به معنای سلطنت و پادشاهی است. "ملک" صفت مشبهه "ملک" است، و اسم فاعل "ملک" "مالک" است. "مالک" یعنی دارا، ولی "ملک" به معنای پادشاه است.
جمع های خانوادگی و ایل و تبارها از بین میرود و از هم میپاشد؛ و انسان هر چه در دنیا جمع کند اندوخته اش تمام میشود و از بین میرود. حکومت و پادشاهی آن نیز از دست انسان گرفته میشود. و آنچه آباد است به زودی خراب و ویران میگردد.
میفرماید: و جمع دنیا از بین میرود، و پادشاهی آن گرفته میشود، و آبادی آن خراب میگردد.
"فما خیر دار تنقض نقض البنأ، و عمر یفنی [ فیها] فنأ الزاد، و مدة تنقطع انقطاع السیر؟!"
( پس چیست خوبی سرایی که مانند شکستن ساختمان شکسته میشود، و عمری که در دنیا همچون تمام شدن توشه پایان پذیرد، و روزگاری که مانند به پایان رسیدن حرکت به پایان میرسد؟!)