صفحه ۲۲۵

خلقت انسان و زندگی و مرگ او برای آزمایش است. اگر قرار بود همه خوش بگذرانند که دیگر مسأله امتحان و آزمایش منتفی می‎شد. آزمایش انسان به این است که شر و گرفتاری و فقر و... در دنیا باشد با این حال شما خود را حفظ کنید، متانت خود را نگه دارید و خود را به دنیا و ثروت و مقام آن نفروشید.

حضرت می‎فرماید: خیر و خوبی دنیا اندک است، و شر و بدی دنیا آماده است.

فناپذیری همه چیز دنیا

"و جمعها ینفد، و ملکها یسلب، و عامرها یخرب"

( و گردآمده های دنیا از بین می‎رود، و پادشاهی آن گرفته می‎شود، و آبادی آن ویران می‎گردد.)

"ملک" به معنای دارایی، و "ملک" به معنای سلطنت و پادشاهی است. "ملک" صفت مشبهه "ملک" است، و اسم فاعل "ملک" "مالک" است. "مالک" یعنی دارا، ولی "ملک" به معنای پادشاه است.

جمع های خانوادگی و ایل و تبارها از بین می‎رود و از هم می‎پاشد؛ و انسان هر چه در دنیا جمع کند اندوخته اش تمام می‎شود و از بین می‎رود. حکومت و پادشاهی آن نیز از دست انسان گرفته می‎شود. و آنچه آباد است به زودی خراب و ویران می‎گردد.

می‎فرماید: و جمع دنیا از بین می‎رود، و پادشاهی آن گرفته می‎شود، و آبادی آن خراب می‎گردد.

"فما خیر دار تنقض نقض البنأ، و عمر یفنی [ فیها] فنأ الزاد، و مدة تنقطع انقطاع السیر؟!"

( پس چیست خوبی سرایی که مانند شکستن ساختمان شکسته می‎شود، و عمری که در دنیا همچون تمام شدن توشه پایان پذیرد، و روزگاری که مانند به پایان رسیدن حرکت به پایان می‎رسد؟!)

ناوبری کتاب