این عبارت در بعضی از نسخه ها "لم یصفها الله" از باب تفعیل آمده است. "اصفأ" به معنای اختیار کردن و برگزیدن میباشد. "أصفی، یصفی" باب افعال آن است. در آیه شریفه میفرماید: (أفأصفاکم ربکم بالبنین واتخذ من الملائکة اناثا) سوره اسراء (17)، آیه 40. "آیا پروردگارتان شما را به داشتن پسران برگزیده، و خود از فرشتگان دخترانی را گرفته است ؟"
"ضن، یضن" به معنای بخل ورزیدن است.
حضرت امیر(ع) میفرماید: خداوند دنیا را برنگزیده و انتخاب نکرده است برای اولیاء و دوستانش، و خدا بخل نکرده و دریغ نداشته است دنیا را برای دشمنانش.
خوبی اندک دنیا و شر بسیار آن
"خیرها زهید، و شرها عتید"
( خیر دنیا اندک، و شرش آماده است.)
"زهید" به معنای اندک است، و چون اندک است مرغوب عنه میباشد؛ و "عتید" به معنای آماده است.
خیر و خوبی دنیا اندک است و کمتر کسی به آن رغبت میکند و علاقه نشان میدهد. از طرف دیگر شر و بدی دنیا آماده و نقد است. برای این که هر چه انسان میبیند گرفتاری و مشکلات است و همه میگویند گرفتاری داریم. اساسا قرار نیست در دنیا به انسان خوش بگذرد؛ دنیا جای خوشگذرانی نیست، بلکه محل آزمایش انسان است. قرآن کریم میفرماید: (ألذی خلق الموت والحیاة لیبلوکم أیکم أحسن عملا و هو العزیز الغفور) سوره ملک (67)، آیه 2. "خداوندی که مرگ و حیات را بیافرید تا شما را آزمایش نماید که کدام شما نیکوکارترید؛ و او عزتمند و آمرزنده است."