همراهی اعمال آدمی در برزخ و قیامت
"قد ظعنوا عنها بأعمالهم الی الحیاة الدائمة والدار الباقیة ، کما قال سبحانه [ و تعالی ]: (کما بدانا أول خلق نعیده، وعدا علینا انا کنا فاعلین ) سوره انبیاء (21)، آیه 104."
( به تحقیق با اعمال و کردارشان از دنیا به سوی زندگانی جاوید و منزل ابدی کوچ کردند؛ چنان که خدای سبحان [ و متعال ] فرموده است: "همان گونه که بار اول آفرینش انسان را شروع کردیم او را باز میگردانیم، این وعده ای است بر عهده ما که حتما انجام خواهیم داد.)"
انسان از دنیا که میرود کفن و بدن او میپوسند و تنها بدن برزخی او همراه با اعتقادات، اعمال و روحیاتش که جزء ذات او شده اند باقی میماند. اعتقادات، اخلاق و اعمال انسان جزء ذات انسان میشود و همراه او از این دنیا به عالم برزخ و قیامت میرود و در آن عوالم به کار او میآید؛ وگرنه اولاد و باغ و ثروت و مقام و امثال آن همه از او گرفته میشود.
"قد ظعنوا عنها بأعمالهم الی الحیاة الدائمة": کسانی که از دنیا رفته اند از این زمین کوچ کرده اند با اعمال و کردار خود به سوی زندگی جاوید. به این معنا که انسان پس از مردن، تنها با اعمال خود به سوی قیامت و زندگی دائمی خود میرود. "والدار الباقیة": و به سوی منزل و جایگاه همیشگی "کما قال سبحانه: (کما بدانا أول خلق نعیده ) ": همان طور که خداوند سبحان فرمود: همان گونه که بار اول آفرینش انسان را شروع کردیم او را باز میگردانیم؛ که اشاره ای است به معاد و حیات دوباره انسانها. (وعدا علینا) : این وعده ای است بر عهده ما؛ که همه شما انسانها در روز قیامت دوباره محشور میشوید؛ (انا کنا فاعلین ) : همانا ما این کار را انجام خواهیم داد.