آیت‌الله منتظری

حضرت در ادامه کسانی را که در مجلس خطابه آن حضرت حضور داشته اند پند و اندرز می‎دهند که آیا شایسته است انسان این دنیا را با ویژگی ها و نقص هایی که دارد برگزیده و بر آخرت مقدم دارد؟!

هشدار نسبت به دنیای توصیف شده

"أفهذه تؤثرون، أم الیها تطمئنون، أم علیها تحرصون ؟"

( پس آیا چنین دنیایی را برمی گزینید؟ یا به آن آرامش می‎یابید؟ یا بر آن حرص می‎ورزید؟!)

"ایثار" به معنای برگزیدن و مقدم داشتن است.

نکته ای که توجه به آن مهم است و بارها عرض کرده ام این است که آنچه از دنیا مورد مذمت و انتقاد است دلبستگی به دنیا و علاقه زیاد به آن می‎باشد؛ علاقه و دلبستگی زیادی که موجب شود انسان دین و وجدان و شخصیت خود را فدای آن کند. وگرنه کسب روزی حلال خوب است و انسان باید به دنبال آن باشد، بلکه گاه پذیرفتن یک پست و مقام برای اداره کشور لازم و واجب می‎شود؛ برای این که بالاخره مردم بدون حکومت نمی توانند زندگی کنند و اصل وجود حکومت و دولت از ضروریات زندگی بشری است و در شرایطی ممکن است اداره کردن جایی و یا پذیرش مسئولیت و مقامی برای یک نفر وظیفه شرعی باشد، که در این صورت نمی تواند از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند.

مولا امیرالمؤمنین (ع) در راه جنگ بصره کفشش پاره شد و همان جا در گوشه ای نشست تا آن را بدوزد. ابن عباس به عنوان اعتراض خدمت آن حضرت عرض کرد: آیا الان و در این شرایط وقت دوختن کفش است ؟! شما خلیفه مسلمانان هستید و ما در راه رفتن به جنگ می‎باشیم و با این همه شما نشسته اید کفش خود را وصله می‎زنید؟! حضرت فرمود: فکر می‎کنی ارزش این کفش چه مقدار است ؟ ابن عباس