"خطبه 111 - قسمت چهارم"
"أفهذه تؤثرون، أم الیها تطمئنون، أم علیها تحرصون ؟ فبئست الدار لمن لم یتهمها، و لم یکن فیها علی وجل منها.
فاعلموا - و أنتم تعلمون - بأنکم تارکوها و ظاعنون عنها. واتعظوا فیها بالذین (قالوا من أشد منا قوة ) ؛سوره فصلت (41)، آیه 15. حملوا الی قبورهم فلا یدعون رکبانا، و أنزلوا الاجداث فلا یدعون ضیفانا. و جعل لهم من الصفیح أجنان، و من التراب أکفان [ أکنان ]، و من الرفات جیران. فهم جیرة لا یجیبون داعیا، و لا یمنعون ضیما، و لا یبالون مندبة ؛ ان جیدوا لم یفرحوا، و ان قحطوا لم یقنطوا؛ جمیع و هم آحاد، و جیرة و هم أبعاد؛ متدانون لا یتزاورون، و قریبون لا یتقاربون، حلمأ قد ذهبت أضغانهم، و جهلاء قد ماتت أحقادهم؛ لا یخشی فجعهم، و لا یرجی دفعهم؛ استبدلوا بظهر الارض بطنا، و بالسعة ضیقا، و بالا هل غربة ، و بالنور ظلمة ؛ فجأوها کما فارقوها حفاة عراة ، قد ظعنوا عنها بأعمالهم الی الحیاة الدائمة والدار الباقیة ، کما قال سبحانه [ و تعالی ]: (کما بدانا أول خلق نعیده، وعدا علینا انا کنا فاعلین ) سوره انبیاء (21)، آیه 104.."
خطبه ای که در جلسات قبل بدان مشغول بودیم درباره دنیا و انتقاد از آن بود. در عباراتی که در پایان درس گذشته توضیح دادیم حضرت علی (ع) فرمودند: دنیا حتی به افرادی که وضعشان خوب است و از نعمت ها و خوشی های آن برخوردارند وفا نمی کند و دنیا از آنان گرفته میشود.
.jpg)
