صفحه ۱۹۲

"فقد رأیتم تنکرها لمن دان لها، و آثرها و أخلد [ الیها] لها، حتی ظعنوا عنها لفراق الابد"

( پس حتما مشاهده کرده اید آشنایی ندادن دنیا را به کسی که برایش سر تسلیم فرود آورده، و آن را برگزیده و علاقه به ماندگاری در آن داشت، تا این که [ دنیا دوستان ] از آن کوچ کردند برای جدایی همیشگی.)

"تنکر" یعنی خود را به ناشناسی زدن؛ و "دان لها" یعنی برای دنیا سر فرود آوردن و خاضع و تسلیم دنیا شدن و از دنیا اطاعت کردن. "أخلد" نیز به معنای میل و علاقه به ماندگاری است.

در قرآن هم آمده است: (و لکنه أخلد الی الارض ) سوره اعراف (7)، آیه 176. یعنی: ولی او به [ دنیا و] زمین گرایش یافت. در نهج البلاغه عبده و شرح ابن میثم "أخلد لها" آمده که به نظر درست نمی آید، چرا که در لغت "أخلد" با "الی" می‎آید همان گونه که در قرآن آمده است.

حضرت می‎فرماید: شما خودتان مشاهده کرده اید که دنیا حتی به کسانی که به آن عشق ورزیده اند و دینشان را دنیا قرار داده اند، خود را ناشناس جلوه می‎دهد. کسانی که همه عمر خود را برای دنیا و ثروت اندوزی در آن صرف می‎کنند، ناگهان می‎بینید که سرطان گرفت و مرد، و یا همه ثروتش از دست می‎رود؛ دنیا به این فردی که این همه نسبت به آن عشق و علاقه داشت ناسپاسی می‎کند و خود را ناشناس جلوه می‎دهد تا این که سرانجام عاشقان و دوستداران دنیا برای همیشه از دنیا رفته و هرگز به آن باز نمی گردند.

"فقد رأیتم تنکرها": شما خودتان ناشناسی و ناسپاسی دنیا را دیده اید "لمن دان لها": نسبت به کسی که برای دنیا سر فرمانبرداری فرود آورده و تسلیم دنیا شده است

ناوبری کتاب