نزدیکان خود را از حدقه درآورند،اشاره ای است به آنچه در تاریخ نقل شده است که شاه عباس صفوی دستور داد فرزندش صفی میرزا را کشتند و همچنین نادر شاه افشار که به دستور او چشمان فرزندش رضاقلی میرزا را از حدقه درآوردند. ر.ک : تاریخ اجتماعی ایران، مرتضی راوندی، ج 2، ص 446 و 399. ولی آیا هرگز شنیده اید که دنیا جانی را فدای دوستان خود کرده باشد؟ مثلا دنیا قبول کرده باشد این فرد به لحاظ این که شاه و یا قدرتمند است با دادن فدیه جانش بخشیده شود تا نمیرد؟ و آیا کسی شنیده است که دنیا از مردن کسی جلوگیری کرده باشد؟ یا در گرفتاریها دوستان خود را کمک و یاری نموده باشد؟
وقتی انسان در حال مرگ و سکرات آن است اگر میلیاردر هم باشد آیا ثروت او برای نجات از مرگ سودمند است و او را نجات میدهد؟ یا حداقل شنیده اید که دنیا با این فرد رفاقت و خوشرفتاری کرده باشد؟
حضرت میفرماید: آیا به شما خبر رسیده است که دنیا بخشیده باشد برای آنان نفسی را، یا به تعبیر دیگر آیا جانی را فدیه داده است که کسی زنده بماند و نمیرد؟ یا دنیا هنگام گرفتاری آنها کمکی به آنان کرده باشد، یا با آنان خوشرفتاری و رفاقت خوبی انجام داده باشد؟ نه، این طور نیست و دنیا هیچ یک از این کارها را برای دنیا دوستان انجام نداده است.
"بل أرهقتهم [ بالفوادح ] بالقوادح ، و أوهنتهم [ أوهقتهم ] بالقوارع، و ضعضعتهم بالنوائب"
( بلکه دنیا آنان را با بیماریها فرو گرفته، و به سبب کوبنده ها و سختی ها سست گردانیده، و به وسیله حوادث ناگوار خوار و ذلیل ساخته است.)
"قوادح" جمع "قادحة" به معنای بیماریها و یا کرم و شته هایی است که به جان
.jpg)
