صفحه ۱۸۴

خوشی های دنیا این گونه نیست که خالص و عاری از آلودگی باشد؛ همان غذاهای دنیا که برای انسان گوارا و خوشمزه است گاهی مشاهده می‎کنید که آلوده به سم است. همین خوردنی هایی که ویتامین و پروتئین دارد و مقوی می‎باشد دارای مواد سمی هم هست و انسان را دچار بیماریهای گوناگون می‎کند. وسائل و ریسمانهای دنیا که باید انسان را به مقصود برساند پوسیده و سست است و هنگامی که انسان به آن چنگ می‎زند پاره شده و باعث سقوط انسان می‎گردد.

حضرت امیر(ع) می‎فرماید: و غذاهای دنیا آلوده به سم و کشنده است، و وسایل یا ریسمانهایی که به آنها چنگ می‎زنند پوسیده است.

اهل دنیا در معرض مرگ و بیماری

"حیها بعرض [ بعرض ] موت، و صحیحها بعرض [ بعرض ] سقم"

( زنده آن در معرض و به سوی مرگ، و تندرست آن در معرض و به سوی بیماری است.)

"عرض" و "عرض" هر دو در نسخه های نهج البلاغه ذکر شده اند. "عرض" یعنی: سمت و سو.

زنده های دنیا در معرض مرگ هستند و هیچ کس باقی نمی ماند. کسانی که صحیح و سالم هستند در معرض بیماری قرار دارند؛ امروز سرحال و شادابند، ولی فردا ممکن است دچار امراض سختی مانند سکته، سرطان یا حوادث دیگر شوند.

ناپایداری سلطنت و عزت دنیا

"ملکها مسلوب، و عزیزها مغلوب"

( پادشاهی آن ربوده شده، و غالب آن شکست خورده است.)

ناوبری کتاب